Toelichting: Vraag aan een ECIW-student wat nu toch dat wonder is waar ECIW over gaat en je krijgt te horen dat het wonder een verandering van perceptie is. In de tekst hieronder (een computervertaling) legt Robert Perry uit dat dit een uit zijn verband gerukt deel aspect is van de echte betekenis van het wonder. Jezus bedoelt met het wonder een interpersoonlijke daad van liefde. Het is meer dan de hoogste tijd dat we stoppen met de verdraaiing van Jezus’ woorden. Weet je hoe vaak het woord “liefde” in onderstaande tekst voorkomt? Zestig maal! Zijn boodschap was 2000 jaar geleden en nu precies hetzelfde: heb je naaste lief gelijk jezelf.

door Robert Perry (Vijftig wonderbeginselen • Cirkel van Verzoening)

Je pakt dit vreemde boek op, genaamd Een cursus in wonderen. Hoe, vraag je je af, kan een boek je leren wonderen te verrichten? Dan open je de kaft en zie je tot je opluchting dat het allereerste deel vijftig wonderbeginselen bevat. Deze principes zullen zeker iets verduidelijken over de wonderen die dit boek je gaat leren. Deze principes zijn duidelijk bedoeld om een basis te leggen die je zal voorbereiden op wat deze “koers” ook is.

Maar als je je verdiept in het lezen van de principes, ontdek je dat ze frustrerend cryptisch zijn. Elk zoeft voorbij zonder uitweiding, om te worden gevolgd door het volgende raadselachtige principe en het volgende. Je bereikt dus het einde van dit gedeelte enigszins gedesoriënteerd en met weinig of geen duidelijkheid over wat deze wonderen zijn. Je legt je er dus bij neer dat je hoopt dat andere, meer ervaren studenten je misschien kunnen opleiden.

Dit is de situatie waarin de meesten van ons zich hebben bevonden. We voelen dat de vijftig wonderprincipes belangrijk zijn, zelfs fundamenteel, maar uiteindelijk nemen we afstand van de sectie. Het lijkt gewoon te ondoordringbaar. En in dit vacuüm hebben we vertrouwd op wat iedereen om ons heen heeft gezegd, dat wonderen ‘verschuivingen in perceptie’ zijn.

Zoals velen van ons nu weten, was de situatie echter anders in het oorspronkelijke dictaat dat Helen Schucman ontving. De wonderprincipes werden niet allemaal in één sectie van 1300 woorden geperst. Ze waren verspreid over ongeveer 20.000 woorden onderwijs. Dit extra materiaal bevatte zowel uitwerkingen van de principes als voorbeelden uit de praktijk van de principes. In hun oorspronkelijke context waren ze dus precies het fundament dat ze moesten zijn.

We hebben dit fundament nodig. Het is alsof de auteur ons aan het begin van zijn cursus bij de schouders heeft gegrepen en ons in de goede richting heeft gewezen. ‘Daar,’ zei hij. “Dat is waar je naartoe gaat.” Bij gebrek aan deze duidelijke richting hebben we overal rondgezworven.

Onlangs heb ik een studie gedaan van de wonderprincipes zoals ze voorkomen in de Complete en Geannoteerde Editie, die ze in zoveel mogelijk van hun oorspronkelijke context presenteert. Wat heb ik gevonden? Ik ontdekte dat achtenveertig van de vijftig principes samenkwamen op één duidelijk idee: dat wonderen ‘uitingen van liefde’ zijn, een term die Jezus zeven keer gebruikte om wonderen te beschrijven. Met andere woorden, het zijn interpersoonlijke daden van liefde. Het idee dat het gaat om een interne verschuiving in de waarneming is aanwezig, maar slechts in twee van de principes (37 en 50). En zelfs daar is het concept net iets anders dan het gebruikelijke idee. In plaats van dat wonderen verschuivingen in perceptie zijn, zijn het interne katalysatoren van Jezus die verschuivingen in percepties teweegbrengen.

Ter ere van het fundamentele belang van de vijftig wonderprincipes heb ik hier geprobeerd ze allemaal te verduidelijken en samen te vatten. Ik heb eerst elk principe op zo’n manier herschreven dat, zo goed als ik kon, de ware bedoeling ervan duidelijk werd op basis van de oorspronkelijke context. (Merk op dat als ik een citaat uit het principe zelf opneem, ik geen referentie geef – omdat het duidelijk is waar het vandaan komt – maar als ik citeer van buiten het principe, geef ik wel de referentie.)

Vervolgens heb ik de principes in vijftien categorieën ingedeeld en van elke categorie een samenvatting geschreven. Dit betekent dat de principes niet worden gepresenteerd op basis van hun numerieke volgorde, maar op basis van in welke categorie ze het beste passen. Vervolgens heb ik de hele collectie geïntroduceerd met een algemene definitie van het wonder op basis van alle categorieën. Houd er rekening mee dat dit een definitie is van de centrale betekenis van wonderen als “uitingen van liefde”. Als je een definitie wilt van het meer bekende soort wonder, kun je naar het einde bladeren en mijn samenvatting bekijken onder ‘het interne wonder’.

De wonderprincipes die ik hier heb samengevat, komen uit de Complete en Geannoteerde Editie. Ze wijken enigszins af van de vijftig principes in de Foundation for Inner Peace Edition. Ze verschillen ook enigszins van de drieënveertig principes in de Urtext en de drieënvijftig principes in de “Original Edition” uitgegeven door de Course in Miracles Society. Bij het selecteren van welke uitspraken we als wonderprincipes moesten beschouwen, volgden we de conventie die men kan zien op de pagina’s van Helens notitieboekjes, waarin een wonderprincipe een verklaring was die rechtstreeks over wonderen ging en die het begin van een alinea was, meestal met een lege regel ervoor. Met deze methode kwamen we tot wel vijftig principes.

Terwijl je de samenvattingen leest die volgen, vraag ik je om je geest open te stellen voor het idee dat de inhoud die hier wordt uitgedrukt (rekening houdend met eventuele tekortkomingen in mijn interpretatie) zoiets is als het fundament dat Jezus zijn studenten probeerde te geven met zijn wonderprincipes. Deze principes waren zijn poging om zijn merkwaardige titel — Een cursus in wonderen — uit te leggen en de studenten goed voor te bereiden op de cursus die zou volgen. Ze waren zijn poging om te zeggen: “Hier, dit is wat ik je ga leren.”

Aan het eind moedig ik je aan om jezelf de volgende vraag te stellen: “Hoe beïnvloedt dit mijn perceptie van Een cursus in wonderen?”

Algemene definitie

Wonderen zijn uitingen van liefde – de ene persoon drukt liefde uit aan de andere. Om wonderen te geven, moet je dus liefde in je hebben. Je moet een perceptie hebben van degenen aan de ontvangende kant als van onschatbare waarde en als je gelijke. Uw wonder eert de heiligheid en perfectie die God in hen heeft geschapen. Dit zal hen genezen, hun gevoel van heelheid herstellen en zelfs hun lichaam genezen. Bovendien zul jij, als gever, winnen aan liefde en kracht. Jullie wonderen zullen mensen in verre oorden genezen, groepen waar jullie deel van uitmaken soepel laten samenwerken en uiteindelijk de dag dichterbij brengen waarop iedereen zich in de Hemel zal herenigen. Je moet elke dag wijden aan het geven van wonderen, want daar is de tijd voor.

Wonderen als uitingen van liefde en vergeving

Wonderen zijn ‘uitingen van liefde’, waarbij de ene persoon liefde aan de andere communiceert. Het is de liefde en vergeving in het wonder die het echte genezende middel is. Deze liefde en vergeving, eenmaal in jezelf geaccepteerd, wil zich vanzelf naar buiten uitbreiden en de duisternis in anderen wegschijnen.

3. Wonderen zijn “uitingen van liefde” — de ene persoon drukt liefde uit aan de andere. “Het echte wonder is de liefde die hen inspireert.” Dit betekent dat alle uitingen van liefde – zelfs alledaagse’ – wonderen zijn.

22. Wanneer je Gods vergeving in jezelf accepteert, kijkt het licht in jou naar buiten en kun je het idee niet tolereren dat anderen in een niet-vergeven staat blijven. Dus de vergeving in jou drukt zich natuurlijk uit in de vorm van vergeving aan hen geven en zo de duisternis in hen wegstralen. Hierdoor bevestig je opnieuw je eigen aanvankelijke acceptatie van Gods vergeving.

De innerlijke inhoud vs. de uiterlijke vorm

Waar het om gaat is niet het gedrag dat de liefde uitdrukt, of zelfs het spectaculaire uiterlijke resultaat dat soms zal plaatsvinden. Wonderen gaan niet over het uitvoeren van staaltjes van lege magie of het verblinden van toeschouwers om plotseling te geloven. Ze gaan over de liefde die van de ene persoon op de andere overgaat.

2. De uiterlijke expressie is uiteindelijk onbelangrijk. Het is gewoon de verpakking voor het cadeau. Waar het om gaat is de liefde die tot uitdrukking wordt gebracht, “en dit gaat de menselijke beoordeling ver te boven” (T1.3.2:4).

10. Een wonder gaat niet over het produceren van een flitsend spektakel om sceptische mensen plotseling te laten geloven. Het gaat echt om de liefde die overgaat van de ene gelovige in de kracht van Gods liefde naar de andere gelovige.

14. Wonderen komen voort uit een oprechte overtuiging in de waarheid van de liefde, en daarom wekken ze overtuiging op bij anderen. Zonder die overtuiging voert de wonderdoener in wezen een magisch staaltje uit, niet omdat hij echt ergens in gelooft; Hij gelooft alleen in zijn eigen magische krachten. Dit is een zinloos gebruik van de geest.

Een geschenk van hen die momenteel meer in contact staan met de liefde

Een wonderdoener heeft in zichzelf een diepe bron van liefde geopend, precies datgene wat de wonderontvanger op dit moment mist. Het wonder is dus een geschenk dat de ontvanger laat delen in de innerlijke overvloed van de gever. Dit is bijvoorbeeld precies wat opvoeden zou moeten zijn. Het zou een wonder moeten zijn.

7. Een wonder geneest de ontvanger. Het geeft hem de liefde die hij mist, gegeven door iemand die momenteel meer in contact staat met die liefde.

40, Ouderschap zou wonderdoening moeten zijn: een eindeloze reeks uitingen van liefde. Dit is hoe ouders van hun grotere overvloed kunnen geven en hun kind kunnen helpen die overvloed te delen. Als ze dat niet doen, wordt de perceptie van hun kind vervormd en dit veroorzaakt een scheur in het weefsel van het hele gezin van God.

Wonderen als een natuurlijke uitdrukking van de liefde in jou

De liefde die de waarheid in jou is, wil zich van nature door jou heen uiten. Het is jouw taak om het dit zo gewoon en moeiteloos te laten doen dat het onvrijwillig wordt. Om de liefde te dwingen alleen naar je favoriete ontvangers te stromen, druist in tegen de aard van liefde.

4. Het uiten van liefde moet een onvrijwillige gewoonte worden. Er is een universele liefde in jou die je vrijuit moet laten uiten. Als je besluit waar je die liefde op wilt richten, zul je het natuurlijk naar je favoriete ontvangers leiden. Dit druist zo in tegen de aard van liefde dat het je talent om wonderen te verrichten “kan vernietigen”.

5. “Wonderen zijn natuurlijk” omdat universele liefde je aard is. Het uiten van liefde is daarom de normaalste zaak van de wereld in deze onnatuurlijke wereld. Als je het niet doet, betekent dit dat je het contact met wie je bent hebt verloren.

De juiste gezindheid die leidt tot het geven van wonderen

Je hebt het recht om wonderen te verrichten, maar eerst moet je toestaan dat je gedachten worden gezuiverd. Je moet liefde van je Schepper accepteren, zodat je die aan anderen kunt geven. Je moet je bewust worden van de Christus in jou en het spirituele oog in jou openen, dat de waarheid in anderen ziet en ziet dat hun fouten onecht zijn.

6. Je hebt het recht om wonderen te verrichten. Dat doet iedereen. Maar eerst moet je je gedachten zuiveren, want wonderen zijn de uitdrukking van gezuiverde gedachten (ook wel bekend als liefde).

11. Gebed is wat wonderen mogelijk maakt. In gebed kom je in gemeenschap met je Schepper en ontvang je Zijn liefde. En dit levert de liefde die je door wonderen tot uitdrukking brengt.

38. “Het geestelijke oog is het mechanisme van wonderen” – de instantie die ze voortbrengt. Dit komt omdat de inhoud van wonderen het ware zien is, en dat is precies wat het geestelijke oog doet. Het spirituele oog is een vermogen in jou dat de waarheid ziet, ongeacht de schijn.

39. Het spirituele oog genereert wonderen omdat het correct ziet dat de fout in de ontvanger vals of onwerkelijk is. Dit verdrijft die dwaling op dezelfde manier als licht duisternis verdrijft.

Het wonder is de uiterlijke uitdrukking van een diep geestelijk innerlijk besef — een ‘besef van Christus en aanvaarding van zijn verzoening’. Dit plaatst ons in een staat van genade, waardoor we dan moeiteloos genadig worden, zodat we de vreemdeling verwelkomen en hem als onze geliefde broeder beschouwen.

De perceptuele inhoud van het wonder

De kern van het wonder is een liefdevolle perceptie van de ontvanger. Deze perceptie ziet het lichaam van de ontvanger volledig over het hoofd en ziet alleen zijn heelheid en zijn onschatbare waarde, samen met die van jezelf. Het ziet het universele merkteken van God in hem en herkent hem als je lang verloren gewaande broer. Deze perceptie is wat hem geneest.

17. Als je een wonder doet, vergeet je even het lichaam van de ander. Je waarneming verschuift van het lichaam naar het rijk van het onzichtbare. Dat is de reden waarom een wonder geneest, omdat het de identificatie van de ontvanger met het lichaam was die hem ziek maakte.

18. Een wonder “is de maximale dienst die een persoon een ander kan bewijzen.” De innerlijke inhoud van het wonder is uw erkenning van de onschatbare waarde van uw naaste en die van uzelf. Een wonder ‘is dus een manier om je naaste lief te hebben als jezelf’.

41. De kern van het wonder is de perceptie dat de ontvanger het universele merkteken van God draagt en dus je lang verloren gewaande broeder is in de familie van God, net als iedereen.

42. “De perceptuele inhoud” van elk wonder dat je geeft, is een visie op de heelheid van de ontvanger. De ontvanger kan zichzelf zien als een diep gebrek van binnen, maar jouw perceptie van zijn innerlijke overvloed geneest zijn ‘verkeerde perceptie van gebrek’.

Het eren van de heiligheid en perfectie in de ontvanger

Vanwege de liefdevolle waarneming in het hart, houdt het wonder een diepe eer van de ontvanger in. Het eert de heiligheid en perfectie die God in hem heeft geschapen. Het prijst dus impliciet de Schepper van die perfectie en bevrijdt tegelijkertijd de ontvanger van zijn “nachtmerries over zichzelf” (T1.33.2:2).

30. Door wonderen te doen, prijs je God impliciet. Je bevestigt de goddelijke perfectie die Hij schiep in de wonderontvanger. Met andere woorden, je prijst de Schepper door Zijn handwerk te prijzen.

31. Wonderen, zelfs op hun meest opmerkelijke, “moeten dankbaarheid inboezemen, geen ontzag”. De wonderdoener eert gewoon de heiligheid die God in de ontvanger van het wonder heeft geplaatst. De ontvanger zou hem dankbaar moeten zijn, maar God is Degene aan Wie deze dankbaarheid uiteindelijk verschuldigd is.

33. De wonderontvanger heeft toegestaan dat zijn denkgeest bezeten is door “kwade gedachten” (T1.33.3:3) en als gevolg daarvan wordt hij geplaagd door “nachtmerries over zichzelf” (T1.33.2:2). De wonderdoener kijkt voorbij dit alles heen naar iets waarlijk beminnelijks in hem. Het wonder dat hij geeft is een daad van het werkelijk eren van de ontvanger, en dit bevrijdt hem van zijn innerlijke demonen en herstelt hem naar zijn juiste verstand.

Het helende effect op de ontvanger

Omdat de wonderdoener de ontvanger vergeeft en alleen de geest in hem ziet, wekt hij ditzelfde bewustzijn in de ontvanger. Het verheft hem in de sfeer van de hemelse orde, waarin hij al volmaakt is. Daar komt hij oog in oog te staan met zijn ware heiligheid. Hij wordt bevrijd “van zijn misplaatste gevoel van isolement, ontbering en gebrek” (T1.43.1:1). Zijn lichaam is genezen. Zijn verleden wordt weggevaagd. En hij stapt vooruit naar een nieuwe toekomst, waarin hij nu zelf een wonderdoener wordt.

13. Een wonder leidt tot wedergeboorte. Het veegt het verleden weg en brengt de ontvanger zo weer in contact met zijn oorspronkelijke geboorte – zijn schepping door God. Zo herboren stapt hij vooruit in een nieuwe toekomst, een toekomst die bevrijd is van een eindeloze herhaling van het verleden.

21. Een wonder wekt bij de ontvanger het besef dat zijn ware identiteit in zijn geest ligt, niet in zijn lichaam. Dit besef is wat hem geneest.

26. De wonderontvanger heeft de niveaus door elkaar gehaald. Hij heeft de werkelijkheid, de identiteit en het geluk die bij het spirituele niveau horen, genomen en die kwaliteiten aan het fysieke niveau toegewezen. Daarom is hij ziek. Door hem te zien als geest, niet als lichaam, herschikt de wonderdoener de dingen in de geest van de ontvanger, waarbij hij “de niveaus in hun ware perspectief” plaatst. En deze genezing van het basisperspectief van de ontvanger op het leven geneest alle vormen van ziekte in hem.

32. De ontvanger van het wonder is afgesplitst van zijn eigen heiligheid. Die heiligheid wil hem gekend worden, moet hem gekend worden, maar kan dat op zichzelf niet tot stand brengen. Christus moet daarom voor haar bemiddelen. Hij inspireert de wonderdoener om deze persoon een wonder te geven, en dit brengt de ontvanger weer in contact met zijn inherente heiligheid. Daardoor wordt hij ‘verheven in de sfeer van de hemelse orde’, waarin hij reeds volmaakt is.

34. Het wonder vergeeft de ontvanger, herstelt hem tot de volheid van de geest en vervult hem met kracht. Hij voelt zich nu volkomen beschermd, want er zijn geen gaten of scheuren in zijn geheel waar dreiging zou kunnen binnendringen. En nu hij is vrijgelaten, sluit hij zich aan bij het plan om alle anderen vrij te laten.

43. Wonderen bevestigen dat de ware toestand van de ontvanger een staat van Zoonschap is, wat impliceert dat hij volledig en heel is, een onmisbaar lid van de familie van God. Deze bevestiging heeft zoveel kracht dat het hem bevrijdt “van zijn misplaatste gevoel van isolatie, ontbering en gebrek”.

Wonderen als een kracht die niet van deze wereld is, die de wetten van deze wereld omver kan werpen

Wonderen dragen de kracht van liefde, en liefde is niet van deze wereld. Zijn kracht is altijd maximaal. Daarom kan het elk probleem, elke ziekte en elke misvatting met evenveel gemak genezen. Het kan de belastende wetten van deze wereld omkeren en zo de zieken genezen en zelfs de doden opwekken. Het kan deze dingen genezen omdat onze gedachte ze heeft gemaakt, en onze gedachte kan ze afschaffen.

1. “Er is geen volgorde van moeilijkheidsgraad tussen” wonderen, wat betekent dat ze alle problemen met even gemakkelijk kunnen genezen. Waarom? Want liefde is de kracht in wonderen, en liefde is altijd op volle kracht. Elke uiting ervan is maximaal.

12. Wonderen zijn de uitdrukking van gedachten (de gedachte van liefde), en gedachten zijn zo krachtig dat ze het fysieke rijk vormen en het spirituele rijk scheppen.

20. Wonderen berusten niet op de wetten van de tijd. Ze zijn een geval waarin de wetten van een andere orde — de eeuwigheid — binnenkomen en de uitputtende wetten van deze wereld omverwerpen.

23. Het lijkt alsof “tijd en getij op niemand wachten” en dat “in deze wereld niets zeker kan worden gezegd, behalve de dood en belastingen” (Jezus wijst erop dat “belasting” ook “spanning” betekent). Maar wonderen kunnen zelfs de meest schijnbaar onwrikbare omstandigheden op deze wereld omverwerpen, omdat wij die omstandigheden zelf hebben gemaakt en ze daarom kunnen afschaffen.

49. Omdat het wonder een kracht bezit die niet van deze wereld is, is het in staat om misvattingen bij de ontvanger te genezen, ongeacht wat voor soort ze zijn of hoe extreem ze ook zijn. Wonderen zijn in zekere zin selectief, in die zin dat je wordt geleid om ze te geven aan degenen die ze zullen accepteren en gebruiken. Maar met betrekking tot de omvang van de problemen waarop ze zijn gericht, zijn ze volledig willekeurig.

Winst ook voor de gever

Denk niet dat wanneer je een wonder doet, je hebt verloren of offers hebt gebracht. Een wonder tart natuurkundige wetten in de zin dat jij, de gever, er ook beter van wordt. Jij en de ontvanger ervaren een gedeelde erkenning van gelijkwaardigheid en wederzijdse waarde. Dit verkort uw reis (samen met de reis van de ontvanger). Het brengt meer liefde naar je toe. Het vergroot je reservoir aan kracht. En het stelt je in staat om helder waar te nemen, door “de waarheid te zien zoals God die heeft geschapen” (T1.36.2:2).

8. Wonderen zijn een uitwisseling, in de zin dat de gever niet alleen iets weggeeft, maar er ook iets voor terugkrijgt. Dit keert de natuurwetten om, want volgens hen ben je het kwijt als je iets weggeeft.

9, Een wonder keert de fysieke volgorde om, omdat het niet alleen de ontvanger is die wint; De gever wint er ook bij. Beiden komen weg met meer liefde.

16. Wonderen vullen het gebrek aan kracht in de ontvanger en vergroten tegelijkertijd de krachtreserve in de gever. Zo bewijzen ze ‘dat het even gezegend is te geven als te ontvangen’. Het zijn krachtige middelen om deze belangrijke waarheid te onderwijzen.

36. Aangezien wonderen juist denken bevatten, bevorderen ze ook het juiste denken en het heldere zicht in de gever. Het uiten van liefde stelt je in staat om nauwkeurig de grenzen tussen jezelf en anderen en de grenzen in je eigen geest te zien. En het stelt je in staat om voorbij de grenzen te kijken en “de waarheid waar te nemen zoals God die heeft geschapen” (T1.36.2:2). Het zet alles voor je in een waar perspectief en laat je zien dat lichamen onbelangrijk zijn en dat geest het enige is dat er echt toe doet.

47. Een wonder ‘vermindert de behoefte aan tijd’. Het leidt tot een moment waarop de doener en de ontvanger delen in de erkenning van hun wederzijdse gelijkheid, heiligheid en waarde. Het introduceert dus “een interval waaruit de doener en de ontvanger beiden veel verder in de tijd tevoorschijn komen dan ze anders zouden zijn geweest” (T1.47.2:3).

De grotere effecten van wonderen

Wonderen hebben effecten die veel verder gaan dan de directe interactie tussen gever en ontvanger. Ze maken samenwerking mogelijk, en daarmee collectieve prestatie. Elk van hen laat meerdere mensen vrij, waardoor “een in elkaar grijpende keten van vergeving” tot stand komt (T1.24.1:1). Ze genezen mensen op afstand, zowel wanneer het wonder verspild leek aan de ontvanger als wanneer het wonder in de eerste plaats nooit tot uitdrukking werd gebracht. Ze laten de tijd ineenstorten en brengen zo de dag dichterbij waarop alle geesten zich in Christus zullen verenigen en de tijd voorbij zal zijn.

19. Wonderen — uitingen van liefde — maken echte samenwerking mogelijk. En samenwerking is wat op zijn beurt collectieve prestatie mogelijk maakt. Samenwerking op basis van wonderen zal uiteindelijk uitmonden in de vereniging van alle denkgeesten in Christus.

24. Elk wonder bevrijdt meerdere mensen, die op hun beurt nog meer zullen loslaten. En deze release golft ook naar het verleden en de toekomst. Op deze manier zullen wonderen uiteindelijk “een in elkaar grijpende keten van vergeving” vormen die letterlijk iedereen zal bedekken. Die keten is, wanneer ze volledig voltooid is, de verzoening.

44. “Wonderen komen voort uit een wonderbaarlijke gemoedstoestand.” Deze toestand is zo wonderbaarlijk dat het op zichzelf wonderen kan verrichten, bij afwezigheid van enige gedragsuitdrukking. Het kan naar letterlijk iedereen uitgaan, hoe ver weg ook, “zelfs zonder het bewustzijn van de wonderdoener zelf”.

46. Denk niet dat een wonder dat je doet dat geen effect lijkt te hebben, verloren gaat. Integendeel: “Het raakt veel mensen die je misschien niet eens kent, en brengt soms onvoorstelbare veranderingen teweeg in krachten waarvan je je niet eens bewust bent.”

48. “Het wonder is het enige apparaat dat je direct tot je beschikking hebt” voor het instorten van de tijd. De wonderdoener maakt daarom graag gebruik van dit apparaat, wetende “dat elke ineenstorting van de tijd iedereen dichter bij de ultieme bevrijding van de tijd brengt, waarin de Zoon en de Vader één zijn” (T1.48.4:3).

De wonderdoener als schakel in een groter plan

Je rol kan ineffectief lijken en je uitingen van liefde kunnen onbeduidend lijken. Maar door ze te doen, dien je de geest. Je wordt een essentiële schakel in een keten die tot doel heeft al Gods scheppingen te bevrijden.

27. Het wonder dat je geeft, kwam uiteindelijk van God via Jezus naar je toe, op weg om door jou heen te gaan. Je vormt dan een essentiële schakel in een keten die er uiteindelijk op gericht is om iedereen los te laten. Het is een voorrecht en ook een noodzaak om als deze schakel te fungeren, want je ziel ‘kan niet rusten voordat iedereen redding heeft gevonden’.

35. Alleen al door uitingen van liefde te geven, dien je de geest en verenig je je met Christus voor de bevrijding van al Gods scheppingen.

Je dag maken in het teken van het geven van wonderen

Je zou elke dag moeten wijden aan het geven van wonderen. Dit is hoe je de lessen kunt leren die tijd hebben gemaakt om je te helpen leren. Om dit te doen, moet je je echter door Jezus laten leiden door de details van je dag, zodat je er kunt zijn op het moment dat mensen je nodig hebben.

15. Elke dag moet gewijd zijn aan het geven van wonderen. De hele reden waarom er tijd werd gemaakt, was zodat je er iets echt productiefs mee kon doen. Dit is hoe je je echte creativiteit herinnert, die in de hemel ligt. Alle tijd is, dus “lestijd” – het is er zodat je kunt leren. Het zal ophouden wanneer je het niet langer nodig hebt om te leren.

25. Het is essentieel om geen tijd te verspillen door de details van de dag op uw manier door te komen. Laat Jezus’ leiding je er doorheen bespoedigen, zodat je beschikbaar bent wanneer hij je roept. “Wonderen zijn afhankelijk van timing”, omdat, zoals we allemaal weten, mensen je nodig hebben wanneer ze je nodig hebben.

Openbaring en wonderen

Openbaring is de directe ervaring van God. Een wonder is een interpersoonlijke daad van liefde. Op dit moment proberen de impulsen voor beide – openbaring en wonderen – je geest binnen te dringen, maar ze raken geblokkeerd of vervormd. Het geven van wonderen geneest deze aandoening, waardoor je geest weer een harmonieus functionerend geheel kan worden. Wonderen bevrijden je geest van angst en openen je zo voor de staat die alle angst overstijgt: openbaring.

28. Op dit moment is je geest een veld van conflicten. Impulsen uit het bovenbewustzijn willen het bewustzijn binnendringen en je naar openbaring (ervaringen van eenheid met God) trekken, terwijl impulsen vanuit het diepere onderbewustzijn het bewustzijn willen binnendringen en je willen inspireren om wonderen aan anderen te geven. Maar deze impulsen worden meestal zowel geblokkeerd als vervormd. De manier om de psychische eenheid te herstellen is door wonderen te verrichten. Ze zijn een manier om “verschillende niveaus van bewustzijn te organiseren” – een manier om de verschillende niveaus te vormen tot een harmonieus functionerend organisch geheel.

29. Door wonderen te doen, verdien je bevrijding van angst, en dit bereidt je geest voor op het binnengaan van openbaring, een staat die volkomen vrij is van angst. “Wonderen zijn dus een middel en openbaringen zijn een doel” (T1.29.2:2).

Het innerlijke wonder

Wonderen zijn niet alleen iets wat je aan anderen geeft. Ze zijn ook iets dat Jezus aan je eigen denkgeest geeft. Ze fungeren als katalysatoren die verkeerde waarnemingen doorbreken en genezen. Ze genezen je niveau-verwarring en plaatsen lichaam en geest in het juiste perspectief voor jou. Om er gebruik van te kunnen maken, moet je bereid zijn je misvattingen te vergelijken met de ene werkelijkheid van volmaakte liefde.

37. Een wonder is een katalysator die Jezus in de geest introduceert om “verkeerde waarneming” te corrigeren. Het doorbreekt die perceptie en klikt het vervolgens goed op zijn plaats. Dit geneest de waarneming en opent het bewustzijn van de goddelijke orde.

50. Het wonder geneest onze misvattingen wanneer we bereid zijn ze te vergelijken met “het hogere niveau van de schepping”. Als we bijvoorbeeld onze angst vergelijken met de volmaakte liefde van de ware schepping, komen we tot twee conclusies: ten eerste, dat onze angst de volmaakte liefde uit onze geest heeft verdreven; ten tweede, dat onze angst onwerkelijk is, aangezien “alleen volmaakte liefde werkelijk bestaat” (T1.50.2:6)

————————————————-