Zo’n twee jaar geleden beschreef ik hoe ik Een Cursus in Wonderen beleefde (zie hieronder: tekst 2015). Nu, september 2017, is het tijd voor een update. Niet omdat de Cursus veranderd is maar omdat het wonderlijke fenomeen zich voordoet dat je ervaring met de Cursus zich verdiept als je ermee aan de slag gaat. De Cursus blijkt in staat om het puin in onze denkgeest op te ruimen. Dit puin bestaat uit onze ideeën en vooroordelen over hoe onze wereld in elkaar steekt, over leven en dood, over ruimte en tijd, over God en het ego, over liefde en angst. Uiteindelijk brengt het ons bij de vraag der vragen: wie of wat ben ik?

Verwacht geen conceptueel, verstandelijk antwoord op deze vraag. Wat levert een omschrijving je op als je bang blijft en je je eenzaam voelt? Wat helpt het iemand die dorst heeft als je hem uitlegt hoe weldadig het is om koel helder water te drinken? Als de barricades van onze vooroordelen geslecht zijn, brengt de Cursus ons bij een bron. In de Bijbel wordt gesproken van “de bron van levend water”, en inderdaad, zo is het.

“Hoe dan?” is de vraag die iedere zoeker op de lippen brandt. We staan te popelen om in actie te komen, te oefenen, te streven, te doen. Zo zitten we kennelijk in elkaar. Maar helaas, ons eigen gespartel en onze pogingen om verlicht te raken en vrede te ervaren leiden slechts tot een steeds grotere frustratie. In oude geschriften spreekt men van “de donkere nacht van de ziel”. De zoeker merkt dat niets in deze wereld duurzaam geluk schenkt. Als het rijtje geld, huis, auto, seks, carrière, gezondheid, vakantie, ideale partner is afgewerkt, blijken we nog steeds met lege handen te staan. Geen van deze zaken zijn overigens slecht of zondig, ze geven ons echter niet de liefde en de vrede waar we naar smachten.

De sleutel van de Cursus heet “vergeven”. Dit krijgt een nieuwe, schone en frisse betekenis die misschien omschreven kan worden als het oplossen van de barrières die we ervaren. Hoe gaat dat in zijn werk, dat oplossen van de barrières die kennelijk staan tussen mij en de liefde? Hier komt een oude bekende om de hoek kijken; God. Merk hoe er allerlei beelden van God over elkaar buitelen in je hoofd als je dit zo leest. Vergeet die beelden. De Cursus blijkt in staat om aan woorden als God, Jezus, Heilige Geest, Liefde en zonde totaal andere betekenissen te geven dan we gewend zijn. Ze veranderen van dode, ouderwetse termen die geassocieerd zijn met hel en verdoemenis naar woorden van hoop, licht en leven. Daarvoor hoef je geen dingen te geloven en aan te nemen. Je wordt uitgedaagd om met open mind een experiment aan te gaan dat je leven zal veranderen. Wat heb je te verliezen? Probeer het en verbaas je. Ik wens je de vrede die alle verstand te boven gaat.

Simon
—————————————-

Tekst 2015:

Hier wat korte informatie voor als je nog niet eerder van ECIW gehoord hebt. In grote lijnen want met een beetje Googelen vind je gemakkelijk veel uitgebreidere informatie. Om te beginnen; wat wordt er met wonderen bedoeld? In ieder geval geen spectaculaire onverklaarbare dingen in de wereld om ons heen. Met een wonder wordt in de Cursus bedoeld dat onze manier waarop we bijvoorbeeld naar onze problemen kijken radicaal kan veranderen. Zelfs als die problemen hetzelfde blijven. We voelen ons in het dagelijks leven snel het slachtoffer van nare gebeurtenissen. We kunnen stress ervaren, ziek worden en conflicten hebben met andere mensen. Om maar iets te noemen. De Cursus leert ons op stelselmatige manier om hier anders naar te kijken. Het is een manier om ons denken over de wereld te veranderen. Dit gebeurt aan de hand van een soort mentale oefeningen. Deze staan beschreven in het tweede deel van de Cursus, het zogenaamde Werkboek. In totaal 365 oefeningen. Dus lekker overzichtelijk, voor elke dag van het jaar één.

De Cursus gaat uit van de onverbrekelijke eenheid van het bestaan ook wel non-dualisme genoemd. Het is niet de bedoeling om een theorie te gaan leren of om dingen uit je hoofd te leren. Je hoeft ook helemaal niets te geloven of voor waar aan te nemen. Als je de Werkboek lessen doet merk je vanzelf wel dat het werkt. Dat ervaar je gewoon. Toch geeft de Cursus in het eerste deel, het zogenaamde Tekstboek, een soort beschrijving van haar denksysteem. Daartoe gaat het uit van Christelijke symbolen. Als de Cursus over God spreekt kun je daar net zo goed ‘Bewustzijn’ of ‘Liefde’ lezen. Waarom dan zo moeilijk doen? Ik geef toe dat het even doorbijten is om feeling te krijgen met het woordgebruik. Maar als je even doorzet blijken de gebruikte termen heel goed te gebruiken te zijn om precies te beschrijven hoe wij ‘van binnen’ in elkaar steken. Ik ken geen ander boek dat zo’n wonderschone combinatie vormt van religie, psychologie en filosofie. Het is naar mijn mening haast van een andere orde. Kijk maar of je het wat vindt. Er zijn vele wegen naar ‘de Waarheid’ en de Cursus claimt zeker niet de enige weg te zijn. Het is wel de duidelijkste weg die ik ken. Dus op persoonlijke titel: van harte aanbevolen!