ECIW wil ons duidelijk maken dat er geen afgescheiden fysieke wereld los van ons bestaat ook al lijkt dit voor ons wel zo te zijn. Daartoe gebruikt Jezus in ECIW stevige taal waar het gaat over de wereld die wij los van onszelf menen te zien. Helaas plaatst dit menig student van de Cursus in een spagaat die feitelijk weer uiterst duaal is. Vanuit het kleine zelf gaat men er namelijk toe over om onze ervaringen binnen de wereld te ontkennen. Er kan dan een nieuwe dualistische houding ontstaan die je zou kunnen samenvatten als: “ik die de droom ontkent”. We denken dat er een keuze gemaakt dient te worden tussen droom en werkelijkheid, tussen tijd en tijdloosheid. ECIW probeert deze verwarring te voorkomen door bijvoorbeeld te stellen dat ideeën niet hun bron verlaten. Of door de constatering dat het lichaam ook gezien worden als neutraal communicatiemiddel. Meer voorbeelden zijn mogelijk.

In dit interview is dit nu precies de kwestie waar een mevrouw (overigens geen ECIW-student) mee worstelt. Rupert daalt op zijn bekende, rustige wijze diep af in deze kwestie. Zonder dat de boeken genoemd worden gaat hij in mijn beleving mooi in op deze kwestie in ECIW waarbij hij een uitleg geeft die geheel overeenkomt met de woorden van Jezus in Een Cursus van Liefde (ECVL). Ik vind ook dat ECVL heilzaam en bevrijdend kan zijn voor ECIW-studenten die in de war zijn geraakt door een te conceptuele versie van de metafysica.

Woorden, boeken en video’s kunnen nooit dat mysterie uitleggen waarbij vanuit de tijdloosheid onze wereld van tijd en ruimte verschijnt. De Rozenkruizers beelden het af als een roos op het snijpunt van het kruis. Bij de vrijmetselaars is het de heilige ruimte tussen passer en winkelhaak. Jezus is het geïncarneerde woord, het licht dat schijnt in de duisternis en dit geldt ook voor ons. Filosofen als Sartre proberen hier woorden voor te vinden. Kijk eens naar de titel van zijn boek: “Het zijn en het niet”, waarbij “het niet” die ongrijpbare tijdloze “kern” van ons bestaan is.

Ik vind dit onderwerp en deze video belangrijk omdat het ons ervoor kan behoeden om afwijzend te staan ten opzichte van de wereld die we overhaast willen afdoen als illusoir. We worden uitgenodigd om ons te openen voor het mysterie dat er sprake lijkt te zijn van twee standpunten: het absolute standpunt en het daarin verschijnende relatieve standpunt. Als we vanuit geloof in afgescheidenheid menen hier een keuze in te kunnen en moeten maken dan maken we paradoxaal genoeg de illusie écht voor onszelf. De video is Engelstalig.