Er zijn van die boeken die je iedere volgeling van Jezus gunt, of het nu een orthodoxe Christen betreft of een ECIW-student. Zo’n boek is “Het Christus Mysterie” door Richard Rohr. In mijn eerdere blog over dit boek probeerde ik aan te geven dat zijn boek orthodoxe Christenen zou kunnen helpen om hun (verborgen) angst voor God kwijt te raken. Richard Rohr legt aan de hand van Bijbelcitaten uit dat Jezus ons in verbinding wil brengen met een liefdevolle Vader. Hij brengt een eigentijdse boodschap van inclusiviteit en hij baseert deze boodschap op de Bijbel.

Nergens blijkt dat Richard Rohr bekend is met ECIW of andere recente Jezus-boeken zoals Een Cursus van Liefde (ECVL). In mijn beleving is zijn boodschap echter vrijwel geheel in overeenstemming met ECIW en ECVL, hoewel ik begrijp dat sommige ECIW-studenten dit niet met mij eens zullen zijn. Eerst het belangrijkste, de zaken waarin Richard en ECIW-studenten elkaar zonder veel problemen zullen vinden. Beiden wijzen een duaal en antropomorf (=menselijk) Godsbeeld van de hand hoewel de liefde van onze Vader zeer zeker heel persoonlijk aanvoelt. Maar God is niet de rechter die gelovigen naar de hemel stuurt en ongelovigen naar de hel. Beiden wijzen erop dat we nu te maken hebben met lijden dat kan voelen als een kruisiging maar dat doorheen deze kruisiging verlossing mogelijk is. Het boek schenkt veel aandacht aan Jezus als historische persoon en aan de Christus ofwel het Christusbewustzijn. Het valt op dat Richard een belangrijke rol toedicht aan de apostel Paulus waar het het uitdragen van de universele betekenis van het leven “in Christus” betreft. Zijn uitleg hierover heeft mij geholpen om anders naar de uitspraken van Paulus te kijken en de link te ontdekken tussen Paulus’ uitspraken en ECIW/ECVL-teksten.

Waar sommige ECIW-studenten tegenaan zullen lopen is de visie van Richard dat God de wereld heeft geschapen als een soort leerschool voor ons. Richard wijst op een essentiële rol van lijden (het dragen van je kruis) om de opstanding deelachtig te worden. Ook ik vind dat Richard de klassieke vraag hoe er sprake kan zijn van leed in de schepping van een liefdevolle Vader enigszins ontloopt. Hij lijkt dit leed belangrijk te vinden voor onze verlossingsweg maar de oorsprong van dit leed blijft wat in de lucht hangen. God kiest liefdevol de kant van de verdrukten, maar hoe de verdrukking in de wereld is gekomen wordt, voor zover ik heb kunnen nagaan, niet door Richard beantwoord. Dit gezegd hebbende vind ik dat hij ook het Oude Testament door een wat te rooskleurige bril bekijkt. Hij ziet hierin een God aan het werk die uiteindelijk steeds liefdevol een uitweg biedt, maar dat vind ik toch echt te kort door de bocht (Zie mijn boek: “Geen beeld van God”). Ik zie in veel van de verhalen uit het Oude Testament vooral de angstige ego-projecties van de schrijvers op een liefdevolle Vader.

Nog even een stap terug. Want mogelijk verwijt je me dat ik niet opmerk dat in ECIW staat dat God niks van doen heeft met onze wereld en al helemaal niets met ons leed. En hierin zit hem inderdaad de crux en blijkt de genialiteit van de uitleg van Jezus in ECIW. ECIW biedt de beste uitleg van de ellende waarmee we geconfronteerd worden in ons leven met behoud van de waarheid van Gods complete en totale goedheid. In Hem is geen spoor van duisternis. Deze waarheid klinkt lang niet overal door in het Oude Testament, is geopenbaard door Jezus in het Nieuwe Testament en deels ten onder gegaan in latere interpretaties van Jezus’ boodschap.

Toch hoef je als ECIW-student niet op basis van de metafysica van ECIW het boek van Richard terzijde te leggen. In tegendeel zou ik zeggen. De bekende ECIW-leraar Robert Perry heeft op basis van de complete editie van ECIW aangetoond dat het oorspronkelijk manuscript van ECIW wel degelijk spreekt van de schepping van hemel en aarde (!) door God / de Heilige Geest. Zie hiervoor https://eciwcoach.com/schiep-god-ruimte-en-tijd/ . En het gaat verder. Hieruit blijkt in feite dezelfde kernboodschap: door ons middels vergeving en verbinding te (laten) verzoenen met “de wereld” (en het ogenschijnlijk lijden hierin) kunnen we tot verlossing komen. Anders gezegd: Robert en Richard wijzen er allebei op dat de wereld van tijd en ruimte een door God gegeven mogelijkheid is om de weg terug naar huis te kunnen vinden.

Het is gaaf om te zien dat deze ECIW-leraar, Robert Perry, al jarenlang wijst op de continuïteit tussen de boodschap van Jezus in de Bijbel en die in ECIW. ECIW-studenten die de Bijbel niet kennen interesseert dit niet en dat is oké. Maar voor ECIW-studenten met een orthodox christelijke achtergrond is het boek van Richard Rohr een weldaad en een feest van herkenning. Datzelfde geldt voor de studenten van Een Cursus van Liefde. Zij zijn gewend om hun verstand onder curatele te plaatsen van hun hart en zullen direct de boodschap van Het Christus Mysterie herkennen en zich erin verheugen.

Ik sluit af met een belangrijk pluspunt van het boek van Richard en een kanttekening. Het belangrijkste pluspunt, naast het verbindend en overkoepelend aspect van het boek, betreft de leesbaarheid. Waar ECIW en ECVL nogal wat vergen van het geduld en doorzettingsvermogen van de lezer, is Het Christus Mysterie makkelijker leesbaar. Maar als kanttekening geldt dat het boek geen echte cursus is, ondanks het feit dat Richard ons aanmoedigt om te contempleren op sommige fragmenten. ECIW biedt met het werkboek een echte cursus om ons denken te transformeren. In ECVL ervaren we de directe dialoog, de heilige relatie, binnen het Christusbewustzijn. Maar door de toegankelijkheid van Het Christus Mysterie, de weidsheid van Richards visie en zijn vermogen bruggen te bouwen, verdient het boek een warme aanbeveling. Bij deze.