Jezus kiest zijn woorden in ECIW zeer zorgvuldig. Hij kent ons door en door en hij probeert woorden te kiezen die ons beroeren, woorden die ons iets tonen van de liefde die hij voor ons heeft. Dit geldt in het bijzonder voor de Werkboeklessen. Deze zijn bedoeld om ons een ervaring te bieden van dat waar het Tekstboek over handelt. De Werkboeklessen zijn niet bedoeld als een cursus metafysica.

Kijk bijvoorbeeld eens naar Les 71: Alleen Gods verlossingsplan zal werken.

Jezus hoopt dat wij het “verlossingsplan” van het ego de rug toe keren en ons wenden tot dat van God. Hij nodigt ons uit om Zijn leiding te volgen.

Les 71: 5: Gods verlossingsplan werkt eenvoudig omdat je, door Zijn leiding te volgen, naar verlossing zoekt waar ze is.

De les is heel specifiek en stelt (9):

Laten we met dit in gedachten de rest van de langere oefenperioden eraan wijden God te vragen Zijn plan aan ons kenbaar te maken. Vraag Hem heel specifiek:

Wat wilt U dat ik doe?

Waarheen wilt U dat ik ga?

Wat wilt U dat ik zeg, en tegen wie?

Vertrouw Hem de volledige leiding over de rest van de oefenperiode toe, en laat Hem je vertellen wat er volgens Zijn plan voor jouw verlossing door jou moet worden gedaan. Hij zal antwoorden in evenredigheid met je bereidwilligheid Zijn Stem te horen. Weiger die niet te horen. Alleen al het feit dat jij de oefeningen doet, bewijst dat je enige bereidwilligheid tot luisteren bezit. Dit volstaat om aanspraak op Gods antwoord te maken.

Doorvoel wat deze woorden van Jezus met je doen. Welke intentie deze woorden bij je oproepen. De woorden zijn zo zacht, zo liefdevol en uitnodigend. Ze raken ons hele wezen en komen binnen in ons hart. De woorden maken me hoopvol en dankbaar en ze maken dat ik me geleid en geliefd voel.

Maar dan….

Dan besluit iemand in de Facebook-groep van Een Cursus in Wonderen dat het behulpzaam is om extra uitleg toe te voegen aan deze woorden. Een uitleg afkomstig van de bekende cursusleraar Ken Wapnick. Ik citeer een deel van de uitleg:

In 3:4 schrijft Jezus: ‘Hij wil dat jij genezen wordt, dus heeft Hij de Bron van genezing daar bewaard waar de behoefte aan genezing ligt’. God wil niet dat jij genezen wordt want God weet niet dat jij ziek bent. Zou God weten dat jij ziek bent dan zou Hij de vergissing werkelijk maken.

Vergeet niet dat alles wat wij hier lezen symbolen zijn en Jezus wil ons op ons gemak stellen. Het is belangrijk te begrijpen dat dit de reden is waarom Een Cursus in Wonderen in een dualistische taal geschreven is, een taal die wij allemaal begrijpen.

 Is deze uitleg waar en behulpzaam?

Op de juistheid van “God wil niet dat jij genezen bent want God weet niet dat jij ziek bent” valt al veel af te dingen. Helaas weten veel cursusstudenten niet dat dit vooral de visie van Ken Wapnick weergeeft. Andere leraren zijn minder overtuigd van zijn uitspraak (zie eerdere post: ECIW = Een Cursus in Wapnicisme?).

Maar belangrijker is misschien nog wel de vraag hoe behulpzaam deze toelichting is. Ik zal het eens achter elkaar zetten:

Wapnick: God wil niet dat jij genezen bent want God weet niet dat jij ziek bent.

Jezus:  Laten we met dit in gedachten de rest van de langere oefenperioden eraan wijden God te vragen Zijn plan aan ons kenbaar te maken. Vraag Hem heel specifiek:

Wat wilt U dat ik doe?

Waarheen wilt U dat ik ga?

Wat wilt U dat ik zeg, en tegen wie?

Vertrouw Hem de volledige leiding over de rest van de oefenperiode toe, en laat Hem je vertellen wat er volgens Zijn plan voor jouw verlossing door jou moet worden gedaan. Hij zal antwoorden in evenredigheid met je bereidwilligheid Zijn Stem te horen. Etc

Wat gebeurt er met je bereidheid om uit te reiken naar God en Hem te vragen wat te doen en om op zijn leiding te vertrouwen als iemand je vertelt dat Hij niet weet dat je ziek bent en dus niet kan willen dat je genezen bent? Kun je dan verwachten Zijn Stem te horen? Is dit behulpzaam? Inspirerend?

Het commentaar stelt dat we vooral niet moeten vergeten dat  Jezus symbolen (en metaforen) gebruikt in de Cursus. Wij moeten ons volgens mij afvragen waartoe hij dit doet. De commentator stelt terecht dat er “dualistische taal” gebruikt wordt omdat wij het anders niet begrijpen. Ik zou het graag als volgt omschrijven:

Jezus kiest zorgvuldig woorden (symbolen en metaforen) die zo goed en kwaad als het kan behulpzaam zijn om ons iets van het diepste wezen van God, van het mysterie van de Schepping en over ons zelf te onthullen en die, indien toegepast in de werkboeklessen, behulpzaam zijn bij de genezing van onze denkgeest.

Er past ons grote bescheidenheid en voorzichtigheid als een commentator meent wel eens even precies uit te kunnen gaan leggen wat Jezus nu eigenlijk precies bedoelt vooral als hierbij gekozen wordt voor woorden die haaks staan op de inhoud van de les.

Moeten we dan alle uitleg (en dus ook deze blog) naast ons neerleggen? Dat is niet waar ik toe oproep. Ik heb veel gehad aan de vele boeken van Ken Wapnick maar heb ontdekt dat ook zijn visie onvermijdelijk gekleurd is. Een manier om hier zicht op te krijgen is om open minded kennis te nemen van andere visies en, zoals hierboven beschreven, op te merken of het commentaar behulpzaam is in je terugweg naar de omarming door onze Vader. Bij twijfel: laat je leiden door de woorden van Jezus zelf.