Het heerlijke van Een Cursus in Wonderen (ECIW) is dat hij ervaringsgericht is. De cursus probeert ons geen schriftgeleerdheid bij te brengen maar de levende ervaring van liefde te laten proeven. Dit is heel wat meer dan een goed begrip van wat Jezus ons vertelt. Het echt doen van de cursus komt neer op je openstellen voor een stroom van liefde, deze door je heen laten gaan en zo je ware identiteit te herkennen: je bent liefde. Deze herkenning is geen eigen verdienste en stemt tot dankbaarheid. Daarnaast biedt deze onderdompeling in de liefde je een zekerheid en helderheid die je eerst niet kende. Je wordt je hiervan soms bewust in gesprek met anderen die vooral nog vertrouwen op hun verstand om “eruit te komen”.

Soms zijn deze anderen heel “geleerd” en lijken ze ECIW heel goed te begrijpen. In gesprek met hen bekruipt me soms het gevoel van iemand die meent een bepaald land goed te kennen omdat hij een uitgebreide reisgids heeft bestudeerd. Hij weet van de geschiedenis van het land, van de topografie, de eetgewoonten en ga zo maar verder. Maar als deze buitenlander jou probeert uit te leggen hoe het is om Nederlander te zijn dan merk je vrij snel dat zijn kennis hol is, letterlijk niet doorleefd. Je kunt respect hebben voor zijn geleerdheid want sommige feitjes wist jij zelf nog niet, maar als hij echt wil weten hoe het is om, al is het maar voor een tijdje, in Nederland te wonen dan zal hij toch de stap moeten zetten om te verhuizen of tenminste een erg lange vakantie te boeken.

Zo kan iemand menen ECIW goed te begrijpen en je alles uitleggen over projectie, perceptie en over het onbetwistbare feit dat alleen eenheid echt kan bestaan. Of over het belang van alles wat in de wereld gebeurt rustig gade te slaan en vervolgens te ontkennen omdat hij onthouden heeft dat “niets werkelijks bedreigd kan worden en niets onwerkelijks bestaat”. Geen speld tussen te krijgen, zou je zeggen.

Het is ook niet fout, maar als je zelf ook maar enigszins begonnen bent om vanuit je bron, vanuit liefde, te leven dan weet je direct dat deze dierbare broeder uitgenodigd mag worden om een prachtig cadeau uit te pakken; het cadeau van liefde. Zolang onze schriftgeleerdheid niet gedragen wordt door liefde draagt hij geen vrucht. Jezus ageerde in het Nieuwe Testament fel tegen harteloze schriftgeleerdheid. Zijn boodschap in de Bijbel was niet: “denk toch goed na over eenheid!”. Nee, zijn grootste “gebod” was: “Heb lief”. Heb God, jezelf en je naaste lief. Jezus vraagt van ons een liefdevolle intentie, in de cursus aangeduid met het woord “bereidwilligheid”.

Toch gebruikt Jezus in de cursus onze rede om ons op het pad van liefde te krijgen. In de blog van gisteren memoreerde ik dat Jezus ons niet voor niets het Tekstboek heeft gegeven. Maar de basis van waaruit we lezen dient openheid en liefde te zijn. Dit kan mij, ons en de hele ECIW-gemeenschap helpen om een te verstandelijke koers te corrigeren.

In deze gemeenschap zijn veel broeders en zusters actief die geïnspireerd zijn door het non-duale gedachtengoed en we kunnen iets van hen leren: stil worden, aandachtig worden en onbevooroordeeld waarnemen. Maar laten we de visie van Jezus niet beperken tot `deze aanpak`. Om onze blik weer te verruimen en om de oorspronkelijke boodschap van Jezus weer in ere te herstellen worden we uitgenodigd om zijn woorden met een liefdevolle blik te lezen en te laten binnen komen. Laten we dit gewoon eens doen met de werkboekles van vandaag (#314)

“Ik zoek een toekomst die van het verleden verschilt.

Vanuit een nieuwe waarneming van de wereld komt een toekomst die erg van het verleden verschilt. De toekomst wordt nu begrepen als niets dan een uitbreiding van het heden. Vroegere vergissingen kunnen er geen schaduw meer op werpen, zodat angst haar idolen en beelden heeft verloren, en nu ze vormloos is, geen gevolgen heeft. De dood zal nu geen aanspraak op de toekomst maken, want nu is het leven haar doel en al de benodigde middelen worden met vreugde verschaft. Wie kan verdriet hebben of lijden wanneer het heden is bevrijd, en het zijn veiligheid en vrede uitbreidt in een rustige toekomst vervuld van vreugde?

Vader, we hebben ons in het verleden vergist en kiezen ervoor het heden te benutten om vrij te zijn. Nu leggen we de toekomst in Uw Handen, en laten onze vroegere vergissingen achter ons, in de zekerheid dat U Uw huidige beloften zult houden en de toekomst zult geleiden in hun heilige licht.”

Lees deze werkboekles eens waarbij je je denken gebruikt om te zoeken naar aanwijzingen die gaan over het belang van het laten stromen van liefde; de kernboodschap van Jezus. Je ziet nu de vetgedrukte zin oplichten. Merk hoe deze woorden verder gaan dan proberen een onbewogen toeschouwer te zijn van wat zich in jouw bewustzijn voordoet. Jezus geeft ons een werkwijze gebaseerd op vertrouwen: “nu leggen we de toekomst in Uw Handen”. Hoor je dit advies terug bij “seculiere” leraren uit de non-duale school? En zie wat we mogen verwachten: “Hij zal de toekomst geleiden”, een vertrouwen in de kracht van liefde. En zie de belofte; we zijn op weg naar “het heilige Licht”, de herkenning van onze Bron. En als je uitzoomt dan zie je hoe deze liefde de basis zal vormen voor een nieuwe, liefdevolle “waarneming van de wereld en een toekomst die erg van het verleden verschilt”. Ik geniet en ben dankbaar voor de overvloed voor de weg en woorden van Jezus.