Hoe kijk jij naar de oorlog in de Oekraïne? Vermoedelijk, net als ik, met afschuw. Dezelfde afschuw die ik voel als ik al die andere brandhaarden van oorlog voorbij zie komen op de televisie. Ik ga ze nu niet opsommen; het zijn er veel te veel. Als ik bij mezelf naar binnenkijk zie ik de neiging om partij te kiezen in het Oekraïneconflict. Dan kan ik zien dat ik hoop dat Poetin wordt teruggedrongen naar zijn eigen grondgebied. Ik denk dat het belangrijk is om eerlijk contact te maken met mijn gedachten en gevoelens over deze oorlog en niet te snel weg te willen vluchten in niet doorleefde uitspraken over eenheid en liefde.

Pas als ik contact heb gemaakt met wat er leeft in mijn denkgeest, kan ik hoofdstuk 23 IV van ECIW naar waarde schatten. Het heet: “Boven het slagveld”. In dit stuk roept Jezus mij op om het slagveld te overzien, om er als het ware boven te zweven. Ik heb in het verleden geageerd tegen ECIW-leraren die dit interpreteerden als een oproep om lacherig te doen over de gruwelijke beelden die we zien op de televisie. Hun redenering is ongeveer als volgt: “de fysieke wereld die we zien is een illusie, ik wil me hierdoor niet laten foppen en neem de beelden dus niet serieus”. Deze zienswijze vind ik eenzijdig en niet behulpzaam.

De grond voor deze wegzweef-visie is een nieuwe vorm van dualiteit die zich tamelijk eenvoudig laat samenvatten. Deze visie stelt dat de fysieke wereld niet echt is en de geestelijke wereld wel. Ons doel is dan het zo snel mogelijk ontkennen van de fysieke wereld en het nemen van onze toevlucht richting de probleemloze geestelijke wereld. Zo sluipt het duale gedachtengoed via de achterdeur weer naar binnen waarbij er een onechte (fysieke) wereld zou bestaan en een echte (geestelijke) wereld. De weg naar verlossing, als het ware de methode, bestaat dan uit ontkenning van de illusoire, fysieke wereld door te zeggen: “er is geen slagveld, er is geen oorlog”.

Hoewel deze uitspraken vlak langs de werkelijkheid scheren, is het niet wat ECIW ons laat zien in “Boven het slagveld”. De sleutel ligt in het dieper leren doorvoelen dat het onderscheid tussen geestelijke werkelijkheid en fysieke wereld (niveau I en niveau II) een schijnonderscheid is bedoeld om iets uit te kunnen leggen. Het lijkt zo voor de hand te liggen maar we moeten leren om beter te doorvoelen dat er maar één werkelijkheid is namelijk die van de denkgeest. En nu komt het: wat we menen te zien in een fysieke werkelijkheid is een interpretatie van wat plaatsvindt in deze denkgeest. Dus de oorlog die we menen buiten onszelf te zien is het spiegelbeeld van de oorlog die nu in onze denkgeest plaatsvindt. De sleutel tot vrede wordt nu net even anders: we moeten het spiegelbeeld niet ontkennen maar erkennen dat het werkelijk een trouwe weergave biedt van de oorlog in onze denkgeest.

Zie je het verschil? Daarom is het zo uiterst belangrijk dat we erkennen dat we zelf kennelijk nog aanvalsgedachten koesteren, als individu en als onderdeel van het collectief van de mensheid (Het Zoonschap waar we als Zonen van God deel van uitmaken). De oplossing is niet de ontkenning van ons minder fraaie spiegelbeeld (de oorlog) maar genezing van onze denkgeest. Heel Hoofdstuk 23 IV betreft een blik binnen deze denkgeest. Hier, in deze denkgeest, moeten we het conflict situeren en oplossen. Lees nu, als je wilt, met deze insteek het stuk nog eens door. Kijk eens in de eerste alinea waar staat:

De Hemel is helemaal waar. Geen enkel verschil dringt daar binnen, en wat allemaal hetzelfde is kan niet in conflict zijn. Er wordt je niet gevraagd te vechten tegen je moordzucht. Maar er wordt jou wel gevraagd je er rekenschap van te geven dat achter de vorm die deze aanneemt dezelfde intentie schuilgaat. En dat is wat jij vreest, niet de vorm.

Hier worden gewezen op onze intentie. Het is de intentie (gerichtheid op afscheiding)  in onze denkgeest die vorm aanneemt (eigenlijk: vorm lijkt aan te nemen). Vervolgens lezen we in de vierde alinea:

Elke vorm van moord en aanval die jou nog bekoort en die jij niet als zodanig herkent, beperkt de genezing en de wonderen die jij bij machte bent naar alles en iedereen uit te breiden.

De tekst is zo mooi. De oplossing volgt onmiddellijk:

De Heilige Geest weet echter hoe Hij jouw kleine gaven tot iets machtigs kan laten uitgroeien. Ook weet Hij hoe jouw relatie boven het slagveld wordt uitgetild, niet langer er middenin. Dit is jouw aandeel: beseffen dat moord in welke vorm ook niet jouw wil is. Het slagveld overzien is nu je doel.

Het slagveld dat we hebben te overzien is ons innerlijk slagveld waarbij we de neiging hebben te kiezen voor moord (afscheiding) en niet voor liefde. Het feit dat ik oorlog zie op tv leert mij dat we (ik) nog vergevingswerk te doen hebben. Kennelijk denken we nog in termen van speciale haat (en liefdes-)relaties die uitgaan van afscheiding: ik en de ander.

Hoe verder? Ik denk dat we als ECIW-gemeenschap bezig zijn met een ontwikkeling waarbij we werkelijk minder ik-gericht aan het worden zijn. De focus is aan het verschuiven van een te eenzijdige preoccupatie op het bereiken van onze eigen innerlijke vrede (geïllustreerd door de beschreven wegzweef-neiging) naar het uitbreiden van liefde: “de genezing en de wonderen die jij bij machte bent naar alles en iedereen uit te breiden”. Pas als we erkennen dat we nog afscheidingsgedachten koesteren en bereid zijn om ons open te stellen voor liefde (Heilige Geest) kan de liefde als het ware door ons heen gaan stralen, anderen aansteken en zullen we deze liefdevolle gloed weerspiegeld gaan zien in onze denkgeest als de nieuwe wereld. Een Cursus van Liefde (ECVL) gaat nader in op onze functie als medescheppers van de nieuwe wereld vanuit de genezen denkgeest, vanuit Christusbewustzijn. God, wat kijk ik hiernaar uit.