1: De vergissing:

Jezus legt ons uit dat we tijdloze, geestelijke Kinderen zijn van de Vader en dat we ons vergissen als we menen dat we afgescheiden, fysieke, tijd- en ruimte gebonden mensen zijn die een tijdje rondwandelen op aarde om na een leven van geluk en ongeluk te sterven. Toch noemen wij onze vergissing: “de werkelijkheid”.

2: De remedie:

Door niet vast te houden aan ons geloof in onze “werkelijkheid” en ons over te geven aan de Heilige Geest kan onze vergissing gecorrigeerd worden (“de gespleten denkgeest kan genezen”). De Heilige Geest kan onze onjuiste waarneming van lichaam en wereld genezen, helende liefde gaat stromen en we gaan onszelf en onze broeders en zusters weer herkennen als geestelijke wezens in heilige relatie met elkaar en met de Vader.

NB: De Heilige Geest kan dus zelfs onze onjuiste perceptie van onszelf en van de wereld gebruiken ter heling (heiliging).

3: De eindsituatie:

Genezing van onze denkgeest zorgt ervoor dat de droom van afscheiding overgaat in een gelukkige droom. Dat onze beperkte visie wordt getransformeerd naar de visie van Christus. Uiteindelijk spreekt ECIW over de Nieuwe of Echte Wereld. Hierna neemt God de laatste stap en zijn we weer Thuis. Dan zien we dat we nooit echt weg zijn geweest.

We zijn mind en projectie bepaalt perceptie:

Binnen de zich vergissende (zieke) mind projecteren we beelden van een fysieke wereld waarin we ons als fysiek lichaam afgescheiden voelen, een klein, kwetsbaar en afgescheiden zelf. Projectie maakt perceptie. Door ons geloof hieruit terug te trekken en door (binnen de droomwereld) liefde te ontvangen en te laten stromen, geneest onze mind, projecteren we heelheid en gaan we een geheelde wereld zien. Sleutelwoorden zijn ontwaken, vergeving en verlossing.

Grootste blinde vlek bij omgaan met de cursus:

Omdat we ons echt afgescheiden voelen, een klein zelf, redeneren we ook vanuit dit kleine zelf. We denken dat IK anderen en de wereld projecteer en voelen ons hierover persoonlijk (!) schuldig. We zien niet dat een zich schuldig en afgescheiden voelend klein zelf de uitkomst is van een vergissing en in feite het vreemde doel van deze vergissing.  

Ontwaken uit de droom:

Pogingen om alles te begrijpen vanuit ons IK, vanuit het kleine zelf, dus pogingen om het gepercipieerde leed zelf op te lossen zijn tot mislukken genoemd. We hebben bereidheid nodig ons over te geven aan- en te vertrouwen op de Heilige Geest. We hebben een verschuiving van perspectief nodig. Daarom vormen vergeving en verlossing sleutelwoorden in de cursus.

Waarom deze samenvatting?

Omdat ik meen dat het nuttig is deze kerngedachten van de Cursus niet uit het oog te verliezen. Dit zie ik namelijk op twee manieren gebeuren:

1: Te snel naar de eindconclusie springen en stellen dat we alles moeten afdoen als illusoir. We gaan dan in feite onze droom ontkennen en stellen dat het kleine zelf, de wereld en het lijden niet bestaan terwijl we het wel degelijk nog als echt ervaren. Dit is niet de weg van de cursus maar een spirituele bypass. Vergeving is meer dan verstandelijke ontkenning.

Als niet echt behulpzame tegenreactie volgt dan dikwijls het volgende:

2: De droom omschrijven als “werkelijk” en door God bedoeld. We halen dan twee begrippen door elkaar: werkelijkheid en behulpzaamheid. Nergens stelt de Cursus dat de droom werkelijk is en door God bedoeld. Maar de Cursus geeft wel aan dat de Heilige Geest de droom kan gebruiken om ons terug te voeren naar de Werkelijkheid.

Het kan heel wijs klinken om te stellen dat het onderscheid maken tussen geest en lichaam een duale misvatting is en dat daarom ego, lichaam en rampspoed in de wereld door God bedoeld moeten zijn en onderdeel vormen van Zijn Schepping. Je tornt dan echter aan de kern van de Cursus door wat de cursus aanduidt als een vergissing onderdeel van Gods Schepping te maken. De droom zou zo bedoeld zijn en ontwaken is dan ook volgens deze redenering niet nodig. Wie deze visie aanhangt reageert dan ook allergisch op woorden als vergeving en verlossing. Want wat zou er te vergeven zijn als er niks gebeurd is? Waar zouden we van verlost kunnen worden als alles al oké is en door God zo bedoeld?

In feite neemt men ECIW hiermee niet serieus. Er wordt in de cursus bijna 500 maal gesproken over vergeving, ruim 200 keer over verzoening en 350 keer over de droom.

Samenvattend: We hoeven wat wij onze “normale” wereld noemen niet te ontkennen en we mogen in deze wereld leren om het wonder van liefde te aanvaarden voor onszelf en het wonder aan te bieden aan anderen. Maar ons doel is niet om er hier maar het beste van te maken. Het doel is om wakker te worden en onze ware Identiteit steeds meer te gaan herinneren. Laten we de kerngedachten van ECIW niet vergeten. Jezus wil ons vertellen dat we meer zijn dan een klein sterfelijk wezentje dat mag dromen over een betere wereld. Hij stelt dat we tijdloze Kinderen van de Vader zijn die dromen een klein kwetsbaar zelf te zijn. Wat een perspectief! Amen.