In deze serie blogs gaat het wel heel vaak over liefde. Ik schrijf deze blogs omdat ik me hiertoe geroepen voel en niet om veel “likes” te scoren want ik weet na jarenlang bloggen dat ik dan voor meer aansprekende titels en afbeeldingen bij de blogs moet kiezen. Liefde lijkt zo’n open deur, zo’n standaardoplossing. Niemand zal me tegenspreken als ik zeg dat liefde de kern is van de boodschap van Jezus maar het onderwerp is niet bepaald sexy en daarmee is de kans groot dat potentiële lezers bij blogs over liefde denken: “ja, ja; dat weet ik nu wel dus op naar een volgende post”.

Zo’n dertig jaar na Een Cursus in Wonderen (ECIW) werd er een vervolg aan ons gegeven en mocht Mari Perron woorden van Jezus dicteren in het boek Een Cursus van Liefde (ECvL). Ik mocht meehelpen aan de vertaling van ECvL en ben volkomen in de ban van dit boek, net zoals ik dat ben met ECIW. Het is fijn om deze blijdschap te uiten en te merken dat steeds meer ECIW-studenten deze vreugde met mij delen. Je hoeft niet bang te zijn voor belangenverstrengeling want, wees gerust, ik verdien geen cent aan de verkoop van dit boek.

De naam van dit boek zou ons te denken moeten geven: Een Cursus van Liefde. Jezus zelf deinst er niet voor terug om toch weer de liefde centraal te zetten in dit vervolg. In ECvL geeft hij precies aan hoe groot de waarde is van ECIW maar ook hoe we nu verder kunnen nadat ECIW de barrières naar liefde voor ons geslecht heeft. Kort gezegd gaat ECvL over leven vanuit ons hart, het mysterie van relaties en het scheppen van de nieuwe wereld.

Waarom begin ik nu over ECvL? Omdat het zo opvallend is dat Jezus in dit boek, net als in ECIW, dwars door ons heen lijkt te kijken en ons ziet gapen als er weer eens over liefde begonnen wordt. Ik beperk me vandaag verder tot het citeren van zijn woorden uit Hoofdstuk 12 van dit boek:

12.1 Het woord liefde is deel van je probleem met deze Cursus. Wanneer ik het woord liefde zou nemen en het zou vervangen door de een of andere ingewikkelde technische term, en je dan zou vertellen dat dit het materiaal is dat de wereld tot eenheid smeedt, dan zou dit voor jou veel gemakkelijker te aanvaarden zijn. En als ik je vervolgens zou zeggen dat je deze gesofisticeerde term niet kent en dat je daarom meer gelooft in je afscheiding van alles dan in je eenheid met alles, dan zou je er veel eerder toe geneigd zijn instemmend te knikken. Dan zou je zeggen: “Net als ieder ander, was ik hier niet van op de hoogte.” Stel dat een wetenschapper je zou vertellen dat er een goedaardige energie is ontdekt die bewijst dat je met alles en met iedereen in het universum bent verbonden en als deze energie een of andere extravagante naam zou hebben dan zou je zeggen: “Er is een nieuwe wetenschappelijke ontdekking gedaan en ik ben geneigd te geloven dat ze kan kloppen, vooral als anderen er ook in gaan geloven.”

12.2 Je voelt je nu een beetje beetgenomen als je te horen krijgt dat liefde het antwoord is. Je voelt je een beetje berispt als je te horen krijgt dat je niet weet wat liefde is. Je voelt je een beetje misleid nu je gevraagd wordt om te denken dat liefde niet beperkt hoeft te zijn tot wat jij dacht dat het was. Je denkt dat het typisch iets is voor een spirituele tekst om je te vertellen dat liefde het antwoord is, alsof dit niet al eerder is gezegd. Deze boodschap werd al lang geleden verkondigd en toch blijft de wereld hetzelfde. Hoe kan dit dan het juiste antwoord zijn? Het leven is te ingewikkeld om door liefde te worden opgelost.

12.3 Hoe snel neig je dan weer tot cynisme en tot de overtuiging dat je het allang hebt geprobeerd, maar dat het niet is gelukt. Want ieder van jullie gelooft dat je dit idee dat liefde heet wel hebt uitgeprobeerd en ieder van jullie denkt het bewijs te hebben dat liefde helemaal het antwoord niet is. Waaruit bestaat jouw bewijs? Uit je eigen onvermogen om gelukkig te zijn en uit de troosteloze aanblik van de wereld om je heen.