Het Goddelijke Middel (20)

Er bestaat nogal een contrast tussen de beschrijving van onze ware identiteit die Jezus ons geeft in ECIW en onze dagelijkse ervaring. We voelen ons geen geestelijke, tijdloze en vredige wezens maar kwetsbare, sterfelijke en bange mensen. Natuurlijk zijn we geïnteresseerd hoe we van de bange- naar de vredige staat kunnen komen. Dus zeggen we: “Leg het maar uit Jezus. Je zegt dat we ons vergissen dus dan horen we graag hoe het wél zit. We gaan ons best doen om het te begrijpen”. Want zo denken we na over allerlei problemen in ons leven. Als we het snappen dan kunnen we het oplossen. Het is gewoon een kwestie van leren en flink je best doen, dan komt het wel goed.

Ik gaf aan dat Jezus ons leert dat we liefde zijn en dat we dit kunnen ondervinden als we deze liefde uitbreiden. Wat een rare lesmethode! Zo’n oplossing zijn we helemaal niet gewend. We bestuderen liever schema’s over het ontstaan van de droom van afscheiding want als we het door hebben dan komt het wel goed. We doen nog liever een cursus ingewikkelde theologie of  filosofie dan dat we de opdracht “heb lief” ter harte nemen. Geef ik in deze blogs niet te veel aandacht aan liefde? We weten het nu toch ondertussen wel?

Maar dan slaan we de werkboekles van vandaag open en lezen we het volgende (WB302):

Onze Liefde wacht ons nu we naar Hem toegaan, en vergezelt ons om ons de weg te wijzen. Hij schiet in niets tekort. Hij het Einddoel dat we zoeken, en Hij het Middel waardoor we tot Hem gaan.

Zie je dat Liefde zowel Middel als Einddoel is? Dat door lief te hebben we kunnen ontdekken dat we Liefde zijn? De herontdekking van onze felbegeerde echte identiteit?

Het is goed om je innerlijke weerstand tegen deze boodschap helder te krijgen. Iets gaan snappen voelt veiliger en vrijblijvender dan lief gaan hebben. Onvoorwaardelijk lief gaan hebben? Jakkes! Maar goed; als het niet anders kan dan moeten we wel en dan is de vraag: hoe doen we dat, dat liefhebben? En dan lezen we dat Liefde ook het Middel vormt. En daar wil ik nu even bij stil staan.

Ik heb mijn reserves beschreven tegen een bovenmatige aandacht voor een rationele, absolute eenheidsfilosofie. In een dergelijke filosofie zag ik gebeuren dat ECIW-leraren gingen verkondigen dat de Vader, Jezus, de Heilige Geest en de Zonen allemaal symbolen zijn binnen de denkgeest. Nog los van de vraag of dit echt klopt met de boodschap van Jezus in ECIW of dat het vooral een eenzijdige interpretatie is door genoemde leraren, stel ik vast dat de kernopdracht van Jezus: “Heb lief” grotendeels verloren gaat als wij ons in onze huidige droomstaat voorstellen dat er geen Vader, Jezus, Heilige Geest of Zonen zijn om lief te hebben. Wat gebeurt er met onze liefde als we geloven dat deze allemaal slechts symbolen in onze denkgeest zijn? Zie en voel je het enorme verschil? Voel je hoe zo’n vergaande abstrahering van Jezus’ boodschap ervoor zorgt dat je je niet liefdevol naar “de Ander” richt maar dat je naar binnen keert? We willen wel liefde ontvangen maar dit is het halve verhaal en ondertussen vergeten we dat we liefde pas echt ervaren als we haar delen en laten stromen. Middel en doel zijn één.

In de Bijbel kwamen verwarde en zieke mensen naar Jezus toe en vroegen hem om een wonder; liefde in actie. En de mensen genazen! Jezus zei: “je zonden zijn je vergeven”. Met “zonde” wordt geen morele schuld bedoeld maar geloof in afscheiding. Als men zich in vertrouwen uitstrekte naar Jezus kon hij het Middel worden en Liefde laten stromen die zich heel natuurlijk manifesteerde in de genezing van zieke lichamen, als weerspiegeling van de genezing in de denkgeest.  En wat zei Jezus daarna als men jubelde van dankbaarheid? Nergens zei hij: “Uw hoge IQ of briljante bespiegelingen hebben u genezen”. Nee, hij zei: “Uw geloof, dat is vertrouwen in de Bron, in de Liefde, in het Middel, heeft u genezen. Zie je hoe relaties nodig zijn om liefde te laten stromen? Dat is het belang van de Heilige Relatie en laten we dit toch niet plat slaan met eenheidstheorieën.

Wijzelf en de wereld die we zien kunnen wel wat stromende liefde gebruiken. Maar de stroom is geblokkeerd. En nu komen het Tekstboek en Jezus als psychotherapeut in beeld. Al zijn uitleg staat in het kader van dat ene doel: bijgeloof corrigeren en barricades tegen liefde opruimen. Wordt vervolgd.  

Plaats een reactie