Herken je dat? Dat knagende gevoel dat je constant van alles moet? Je eigen koers bepalen, jezelf beoordelen, je waarde bewijzen, uitzoeken wat de ‘juiste’ stappen zijn in je leven, je werk, je relaties. Het kan voelen als een zware last, een eindeloze strijd om controle te houden en het allemaal ‘goed’ te doen. Misschien voel je je soms moe van het altijd maar zelf sturen en trekken.

Wat als er een andere manier is? Een zachtere, liefdevollere weg? Een Cursus in Wonderen reikt ons in Les 154 (“Ik ben een van de dienaren van God”) en Les 155 (“Ik doe een stap terug en laat Hem de weg wijzen”) een bevrijdend perspectief aan. Geen enge termen, maar een uitnodiging om te stoppen met strijden en te beginnen met stromen. Laten we samen voelen wat dit voor jou kan betekenen.

De last van zelf sturen loslaten

Les 154 begint met een bevrijdende gedachte: “Laat ons vandaag noch arrogant, noch vals bescheiden zijn. We hebben dergelijke dwaasheid achter ons gelaten. We kunnen onszelf niet beoordelen, en hoeven dat ook niet.” (154.1.1-3) Voel je de opluchting die in deze woorden schuilt? Je hoeft jezelf niet langer onder de loep te nemen, te bekritiseren of op te hemelen. De Cursus zegt zelfs: “Het is niet aan ons om onze waarde te beoordelen, noch kunnen we weten welke rol voor ons het beste is…” (154.1.5)

Hoe vaak pieker je over je “zwaktes” of ben je juist (misschien onbewust) arrogant over je “sterktes”? De les herinnert ons eraan: “Wat in onze ogen zwakte is, kan kracht zijn; wat wij als onze kracht beschouwen, is vaak arrogantie.” (154.1.7) Het is tijd om die zelfgemaakte meetlat los te laten.

De ware betekenis van ‘dienaar’: een kanaal van liefde

Het woord ‘dienaar’ in “Ik ben een van de dienaren van God” (154.13.2) kan weerstand oproepen. Maar wat als het niet gaat om onderdanigheid, maar om het erkennen van een diepere verbinding? Wat als het betekent dat je een gekozen kanaal bent voor iets veel groters dan je kleine zelf? Je rol, zegt de Cursus, “werd ons in de Hemel toegemeten, niet in de hel.” (154.1.6) Er is een liefdevolle Bron, een innerlijke Wijsheid, die jouw unieke gaven en kwaliteiten perfect ziet en weet waar ze het beste tot hun recht komen (154.2.2). En dit gebeurt altijd met jouw instemming (154.2.3). Geen dwang, maar een uitnodiging.

“Ik doe een stap terug”: de praktijk van overgave (Les 155)

Hier komt de prachtige eenvoud van Les 155: “Ik doe een stap terug en laat Hem de weg wijzen.” Dit is geen passieve afwachtendheid, maar een actieve keuze om ruimte te maken. Hoe voelt dat, een stap terugdoen?

1. Voel de Neiging tot Controle: Merk eens op, misschien nu meteen, hoe vaak je de impuls voelt om in te grijpen, te sturen, te analyseren, je zorgen te maken. Dit is het moment om zachtjes tegen jezelf te zeggen: “Ik doe even een stap terug.”
2. Creëer Stilte: Het hoeft niet lang. Sluit je ogen voor een minuut. Adem een paar keer diep in en uit. Laat de gedachten even voor wat ze zijn. Vraag innerlijk: “Wat mag ik nu weten? Wat is de liefdevolle gedachte hier?”
3. Stel je Open (Bereidheid): Je hoeft niet te weten hoe het moet. Alleen de bereidheid om je te laten leiden is genoeg. De bereidheid om te luisteren naar die zachte Stem in jou, de Stem namens God (154.2.1), die altijd aanwezig is.

“En laat Hem de weg wijzen”: vertrouwen op innerlijke leiding

Als je die stap terugzet, ontstaat er ruimte. Ruimte voor wat? Voor Leiding. Voor die ene Stem in jou (154.3.1-2) die je functie kent en je de kracht geeft die te vervullen. Deze Leiding is geen bulderende stem van buitenaf. Het is vaak:

• Een zacht innerlijk weten.
• Een plotselinge, heldere ingeving.
• Een gevoel van vrede dat neerdaalt als je aan een bepaalde optie denkt.
• Een impuls tot een vriendelijk gebaar, een woord van troost.

Vertrouw erop dat deze Leiding er is, speciaal voor jou. Het is de Stem die spreekt van liefde, vergeving en eenheid (154.4.1-2).

De boodschap is eerst voor jou (de kracht van Les 154)

Wat gebeurt er als je zo een stap terugdoet en luistert? Je ontvangt. Je ontvangt de boodschap van Liefde eerst voor jezelf. Les 154.6.2 zegt het zo mooi: “De boodschappen die zij [de boodschappers van de Hemel] bezorgen zijn eerst voor hen bestemd.” Voel hoe deze boodschap – van vrede, van acceptatie, van richting – jou eerst vult. Het kalmeert je angsten, het verzacht je oordelen. Je wordt zelf de eerste ontvanger van de heling die je geroepen bent te delen.

En dan, bijna als vanzelf, komt het geven. “Want in het geven ligt zijn eigen aanvaarding van wat hij heeft ontvangen.” (154.8.6) Als jij vervuld bent van die innerlijke vrede of helderheid, wordt het delen ervan een natuurlijk en vreugdevol gevolg. Je wordt de boodschapper door simpelweg te zijn wie je werkelijk bent, geleid door Liefde.

De belofte: vrijheid en vreugde in verbinding

Wat levert dit ‘dienen’ en ‘geleid worden’ je op? Les 154.13.2 geeft het antwoord: “Ik ben een van de dienaren van God, en ik ben dankbaar dat ik het middel bezit om in te zien dat ik vrij ben.” De vrijheid ligt in het loslaten van de zware last van zelfbedachte plannen en oordelen. De vreugde ligt in het voelen van je verbinding met een liefdevolle Bron en het moeiteloos laten stromen van die Liefde door jou heen. Je hoeft niet meer te vechten; je mag rusten in de wetenschap dat je geleid wordt. Je hoeft de weg niet te banen; je volgt Hem.

Jouw uitnodiging: ervaar het nu

Dit is geen abstracte theorie. Het is een uitnodiging om nu te ervaren. Neem een moment. Adem diep in… en laat los bij de uitademing. Zeg innerlijk, met gevoel: “Ik doe een stap terug en laat Mij de weg wijzen. (Les 155) Ik ben een van de dienaren van God; ik ben een kanaal voor Liefde. Ik ben dankbaar dat ik de middelen krijg om mijn vrijheid te zien. Ik ben bereid de boodschap van Liefde eerst voor mijzelf te ontvangen.” (geïnspireerd op Les 154)

Voel wat deze woorden met je doen. Wees nieuwsgierig. Experimenteer hiermee vandaag. Elke keer als je de neiging voelt tot strijd of verwarring, herinner jezelf aan deze zachte weg. Een stap terug, luisteren, ontvangen, en dan pas, als vanzelf, delen.

Dit is jouw pad naar innerlijke vrede en een leven dat stroomt.