Vanmorgen kreeg ik twee opiniestukken onder de ogen. In de ene voerde een zuster een pleidooi voor de uniekheid van ECIW en ze legde uit dat de visie van de cursus rijker is dan die van non-dualisten zoals Rupert Spira en Eckhart Tolle. Ik kon me goed vinden in haar schrijven. In het andere stuk was een broeder zeer kritisch op ECIW. Zijn voornaamste bezwaar was dat de cursus eigenlijk een onzuivere visie is, juist omdat het zo veel duale aspecten bevat. Ook maakte hij de scribent, Helen Schucman, en haarrechterhand, Bill Thedford, verdacht.

Als je een stapje terugdoet, zie je, vooral in dat tweede stuk, het verstand in gevecht met zichzelf. In mijn blogs schreef ik over onze onbewuste, onschuldige arrogantie waarbij we menen dat we, als we goed ons best doen, er achter kunnen komen hoe alles in elkaar steekt, wat waar is en wat onwaar. Echter; als we ons hart niet betrekken bij onze cursus dan loopt het uit op een verhit hoofd en een bekoeld hart. Als je gevoel krijgt voor deze valkuil dan zie je steeds sneller waar de rede ontspoort aan de vrucht van al dit denkwerk: slimheid wordt op de troon gezet, liefdeloosheid en ik-gerichtheid groeien en de naasten en de wereld verdwijnen uit beeld.

De werkboekles van vandaag (#311) is erg van toepassing:

“Ik beoordeel alles zoals ik wil dat het is.

Oordelen werd gemaakt om als wapen tegen de waarheid te dienen. Het scheidt datgene af waartegen het wordt gebruikt en isoleert het als was het iets aparts. En dan maakt het ervan wat jij zou willen dat het is. Het oordeelt over wat het niet begrijpen kan, omdat het de totaliteit niet kan zien en daarom verkeerd oordeelt. Laten we er vandaag geen gebruik van maken, maar het tot een geschenk maken voor Hem die het anders weet te benutten. Hij zal ons ontlasten van de kwelling van alle oordelen die we tegen onszelf in het leven riepen, en opnieuw innerlijke vrede tot stand brengen door ons Gods Oordeel te geven over Zijn Zoon.

Vader, we wachten vandaag met een open denkgeest om Uw Oordeel te horen over de Zoon die U liefhebt. We kennen hem niet, en we kunnen niet oordelen. En dus laten we Uwe Liefde beslissen wat hij, die U als Uw Zoon geschapen hebt, moet zijn.“

Je ziet er genoemde arrogantie in terug: “We oordelen over wat we niet begrijpen kunnen, omdat we de totaliteit niet kunnen overzien..” We krijgen ook de remedie aangereikt door Jezus: “Wachten op de Vader met open denkgeest”. Hier is het goed om te beseffen dat in het Engels staat: “Father, we wait with open mind today”. Het woord “mind” betreft niet alleen ons denken zoals, helaas, gesuggereerd wordt door het te vertalen met “denkgeest”. Onze “mind” is onze geest en deze is veel meer dan ons denken.

De les is wonderschoon. Zie dat we niet zelf aan de slag hoeven om middels ons eigen denken op een andere manier te gaan kijken naar de wereld, naar anderen en naar onszelf. Het klopt; onze perceptie zal gaan veranderen maar dit is het gevolg van die grote kracht waar de hele cursus over gaat: van Liefde. Zoals steeds worden we uitgenodigd om ons als kanalen van Liefde te openen zodat Hij ons middels deze Liefde kan leren juist te “oordelen”.

Het is een geschenk dat we mogen aannemen. Door het aannemen van het geschenk van Liefde, door dit diep in onze geest te laten binnenkomen en het te omarmen, zal Hij ons ontlasten van de kwelling van ons gepuzzel en gepieker. Leren liefhebben is niet moeilijk want Hij leert het ons graag.