Het universum prikkelt opnieuw onze nieuwsgierigheid. Wetenschappers hebben met de krachtige James Webb-ruimtetelescoop mogelijk de sterkste aanwijzing tot nu toe gevonden voor leven buiten ons zonnestelsel. Op de verre planeet K2-18b zijn sporen ontdekt van gassen die hier op Aarde vooral door leven worden gemaakt. Dit zorgt natuurlijk voor opwinding: zijn we dan toch niet alleen?

De ontdekking: een teken van leven?

In de atmosfeer van K2-18b vonden onderzoekers dus ‘chemische vingerafdrukken’ van een gas (dimethylsulfide) dat bij ons vooral door minuscule organismen zoals algen wordt geproduceerd. Omdat de planeet zich ook nog eens in een zone bevindt waar vloeibaar water mogelijk is, wordt dit gezien als een mogelijke aanwijzing voor biologische activiteit – een ‘biosignatuur’. Het is een spannende vondst die de deur opent naar een nieuw tijdperk in de zoektocht naar leven.

Wetenschappelijke voorzichtigheid

Toch is het belangrijk om nuchter te blijven. De onderzoekers zelf benadrukken dat dit nog geen hard bewijs is. Er zijn misschien andere, niet-biologische processen op K2-18b die deze gassen ook kunnen verklaren. Zoals een wetenschapper opmerkte: “Er gebeuren heel veel vreemde dingen in het heelal.” Er is dus nog veel meer onderzoek nodig.

Een andere lens: de blik van Een Cursus in Wonderen

Deze fascinerende zoektocht ‘daarbuiten’ nodigt uit tot een diepere vraag, zeker als we erdoor de bril van Een Cursus in Wonderen (ECIW) naar kijken. De Cursus biedt namelijk een heel ander perspectief op de realiteit en op wie wij denken te zijn.

Onze zoektocht naar buitenaards leven is gebaseerd op ons vaste geloof in ruimte en tijd. We zoeken naar fysieke wezens op verre planeten, gescheiden door enorme afstanden, en gebruiken fysieke instrumenten om fysieke signalen op te vangen.

ECIW stelt echter dat ruimte en tijd geen objectieve feiten zijn, maar projecties van onze eigen denkgeest, van een bewustzijn dat gelooft in afscheiding en vorm. De ware realiteit, volgens de Cursus, is tijdloos en vormloos. Wijzelf zijn in essentie geen kwetsbare lichamen, maar tijdloze ‘Kinderen van God’, deel van een Eenheid die nooit verbroken is.

Zoeken we naar een spiegelbeeld?

Vanuit dit ECIW-perspectief: wat zoeken we eigenlijk als we naar buitenaards leven speuren? Zoeken we niet onbewust naar wezens die lijken op hoe wij denken dat wij zijn: fysiek, plaatsgebonden, levend binnen de kaders van geboorte en dood? Projecteren we ons eigen beperkte zelfbeeld op de kosmos?

De Cursus suggereert dat deze focus op het externe ons afleidt van een veel directere vorm van ‘contact’. Als ruimte en tijd illusies zijn, dan is de ware ‘plek’ van al het bestaan niet ‘daarbuiten’, maar ‘hierbinnen’, in ons eigen bewustzijn.

Een alternatieve zoektocht: naar binnen keren

Wat als de belangrijkste ontdekking van ‘ander’ bewustzijn niet via telescopen komt, maar via een verandering in onze eigen kijk? ECIW nodigt ons uit om verder te kijken dan wat onze fysieke zintuigen ons vertellen. Die zintuigen zijn immers ontworpen om een wereld van vorm en afscheiding waar te nemen – precies de illusies die de Cursus ons wil helpen doorzien.

Om echt contact te maken met wat ‘anders’ is dan ons beperkte zelf, moeten we misschien een andere ‘ontvangstmodus’ gebruiken: innerlijke stilte, het bevragen van onze overtuigingen, en ons openstellen voor een innerlijk weten.

De ontmoeting met de Heilige Geest

En precies daar, in die innerlijke ruimte, stelt ECIW dat we een heel bijzonder ‘niet-menselijk wezen’ kunnen vinden: de Heilige Geest. Dit is geen figuur buiten ons, maar de Stem namens God in onze eigen denkgeest, de herinnering aan wie we werkelijk zijn. De Heilige Geest vertegenwoordigt een bewustzijn dat losstaat van de illusies van ruimte, tijd en lichaam.

Deze ‘ontmoeting’ vraagt geen dure technologie, maar bereidheid om naar binnen te kijken en te geloven dat er meer is dan we met onze ogen zien.

Conclusie: twee wegen van ontdekking

De vondst op K2-18b is fascinerend en een knap staaltje menselijk vernuft. Het houdt de droom levend, in meer dan één opzicht.  Tegelijkertijd herinnert de visie van ECIW ons eraan dat onze externe zoektocht misschien een spiegel is van onze innerlijke staat. De meest revolutionaire ‘ontdekking’ ligt wellicht niet lichtjaren ver, maar in de diepten van onze eigen geest, waar we contact kunnen maken met de Heilige Geest.

De vraag is niet alleen: “Zijn we alleen?”, maar ook: “Wie zijn ‘wij’, en waar zoeken we werkelijk naar?” Misschien ligt het antwoord dichterbij dan we denken.