In den beginne, dat geen beginne was
Was er alleen Denkgeest, God
Die wilde spelen en de gedachte van de schepping schiep
Hij wilde ervaren wat niet bestond
Hij wilde twee ervaren in plaats van één
En verbande zichzelf uit het Paradijs, in vergetelheid
Hij koos ervoor even niet te lachen
Niet uit vergissing, maar uit Wil
God Wilde iets te wensen te hebben
Om te voelen, te vechten, binnen Zichzelf.

Maar God wist al die tijd
Dat het Zijn keuze was om even niet te lachen
Dat Hij zelf de projector was en de schepping slechts Zijn film
Hij spreekt tot Zichzelf in ECIW
Hallo, je doet dit Jezelf aan
Vergeef Je Eigen projecties en wees God

Hij spreekt tot Zichzelf in The Way of Mastery
Hallo, alles wat Je ziet verlang Jezelf
Het is Je Eigen intentie
Je bent God en je schept
Geniet van je schepping, zie dat het goed is
Laat maar gebeuren, sta toe
Vecht niet, en maak de projectie niet echt
Beleef Je kruis als Je verlangen
Beveel je Geest in Mijn handen, in je Eigen handen

En zie de Zon door de wolken.