Je hebt van die lessen die zo diep binnenkomen. Les 328 is er zo een voor mij:
“Ik kies de tweede plaats om de eerste te verwerven”. Ik ben zo vrij om te lezen: “Ik kies de tweede plaats om vrede te ervaren”. Dit is zo tegengesteld aan onze ego-wereld. Waar mogelijk kiezen we altijd de eerste plaats. We willen in de “driver-seat” zitten; plannen, dirigeren, controleren, doelen bereiken.

Vanmorgen kreeg ik het beeld van zo’n startknop van een YouTube video. Het filmpje staat nog stil, je hebt je vinger nog niet op de knop gedrukt. Dat moment, nog voor het indrukken van de startknop is een levensgrote kans. Wat doe je? Start je de ego-film en laat je jezelf meezuigen in een nieuw verhaaltje? Een verhaaltje dat er zogenaamd toe doet?

Of houd je je hand even stil en richt je je hoofd op? Je begint nog niet, maar luistert naar een stille Stem die altijd spreekt maar zich nooit opdringt. Je kiest, al is het maar voor even, de tweede plaats. Wacht af. Wacht niet op iets speciaals, op een spectaculaire ervaring. Maar rust gewoon in Zijn armen. Pauzeer gewoon even, totaal ontspannen en in overgave en vertrouwen dat je in goede handen bent; in Zijn handen. Wat een zegen die tweede plaats. Wat een wonder dat de liefde in jou zich niet hoeft te vermoeien met lastige keuzes. Die liefde weet gewoon. Ze is totaal.

Het voelt zo natuurlijk om Hem de eerste plaats te geven. Niet knarsetandend, niet met tegenzin maar omdat je Zijn liefde mag voelen stromen als je hiervoor kiest. Hij overweldigt je niet met geweld en laat je vrij jouw startknop in te drukken en los te gaan in de droom. Maar als je even pauzeert dan is Hij trouw en liefdevol. Altijd.