Wat ik zo heerlijk vind aan Een Cursus in Wonderen is die focus op elkaar. Op onze broeders en zusters. In het helpen en vergeven van elkaar ligt DE sleutel tot verlossing van onszelf en van elkaar. We kunnen de hemel van Gods vrede niet betreden zonder onze broeders en zusters mee te nemen. Als we er ook maar één afwijzen dan ontzeggen we onszelf daarmee direct de ervaring van vrede. Het doet er hierbij niet toe of we deze persoon echt persoonlijk kennen of dat we ons een beeld gevormd hebben vanuit geschiedenisboekjes of van televisie.

Als we deze boodschap horen zijn we geneigd om direct te wijzen op de verschrikkelijke daden die de andere persoon toch gedaan heeft. Het ego keert dan de vraag verontwaardigd om en slaat ons met de meest heftige voorbeelden om de oren: onze slechte ouders, verkrachters, pedofielen en het eindigt steevast met Hitler. Hoe kunnen we van hen houden? En natuurlijk hoeven we hun gedrag niet goed te keuren en mogen we er ons in de illusie gedragsmatige tegen verzetten. Maar als we die anderen uitsluiten van de Liefde die wij en zij zijn, dan raken we ook zelf het zicht op die Liefde kwijt. Geen uitzondering mogelijk. Samen of niet.

Wat al deze mensen nodig hebben is wat wij ook nodig hebben. Iemand die ons toont dat onze kwaadaardige gedachten en daden geen gevolgen hebben op de Liefde. Leraren die ons laten zien dat ze onvoorwaardelijk van ons houden omdat zij en wij Liefde zijn. En natuurlijk schieten ons dan direct de namen van Jezus en andere geliefde Cursus leraren te binnen. En het is prima om hen dankbaar te zijn als we ze maar niet op een voetstuk plaatsen. Want ieder van ons heeft als functie om zo’n leraar en verlosser te zijn. Dat betekent niet dat we allemaal op een podium moeten klimmen. Daar hebben we begenadigde sprekers als Koos en Diederick voor. Maar in ons eigen leven, en iets anders hebben we niet, kunnen we oefenen met iedereen die we tegenkomen en dus zelfs met mensen aan wie we denken. Wat een machtige sleutel is ons gegeven in vergeving. Geef dat geschenk aan iedereen en ontdek dat je het hiermee ook aan jezelf geeft. Gun jezelf de Liefde die binnenstroomt als je je oordeel over jezelf en anderen naar deze Liefde, naar God, brengt.

WB 315: Alle geschenken die mijn broeders geven, horen mij toe.
WB 316: Alle geschenken die ik mijn broeders geef, zijn de mijne.