De doener vergeven

alleen-sukkels-hebben-het-druk

Ik word wakker. Direct wandelen beelden van wat ik vandaag moet doen mijn denkgeest binnen. Ik moet dit nog regelen, die nog bellen en dat niet vergeten. Als trouwe Cursus-student komen er nog wat dingetjes bij. De Werkboekles lezen, mijn vergevingsoefeningen eens wat minder vaak vergeten.

Laten we het bezige mannetje of vrouwtje dat zich in ons hoofd lijkt te bevinden eens de ‘doener’ noemen. Wie zong dat ook al weer, “Ik heb nog zo veel te doen”? Wat betreft onze Cursus-activiteiten hebben we meer of minder bewust ook wat zaken in ons hoofd die we willen bereiken. Vrede, liefde, rust, harmonie en zo.

Die doener voelt zo vertrouwd. ‘Ja, dat ben ik’, zo voelt het. Ik moet in dit leven de juiste dingen kiezen en doen. Druk, druk, druk. Dit is niet fout, zondig of stom.  Hele kuddes spirituele zoekers zijn half gek of in ieder geval erg moe geworden in de pogingen om van die doener, het ego, af te komen. En dit is direct het ego’s grootste troef. Het vindt het fantastisch als het zo serieus genomen wordt dat we het de oorlog verklaren en vol goede moed de strijd aan binden. Het gaat ons lukken, we gaan deze doener onder de knie krijgen en tot stilte dwingen, tjakka! En daarmee zitten we midden in de duale machtsstrijd. Eindeloos, zo lijkt het.

Maar wat gebeurt er als we op een mildere manier kijken? Goedemorgen doener. Je bent er vroeg bij vandaag. Tjonge, wat gaat er veel door je heen. Wat ben je enthousiast, wat ben je druk. Vertel eens joh, hoe zou het voor je zijn om eens een klein beetje gas terug te nemen? Gewoon een beetje te ontspannen. Goed zo, ga maar eens 15 minuten rustig op een stoel zitten. Merk je je ademhaling op? Geeft niet joh, die gedachten. Ontspan maar een beetje. Voel je het gewicht van je lichaam op de stoel? Hoor je de geluiden van buiten, de vogels? Ja, het is inderdaad koud. De kachel is nog niet aangesprongen. Ontspan maar lekker.

En luister naar het goede nieuws. Je hoeft niets te doen. Werkelijk waar. Ik heb zulk goed nieuws voor je. In jou is een Kracht aanwezig. Zo groot, zo zacht, zo stil, zo zeker. Je mag alles wat je denkt te weten en te begrijpen rustig even loslaten. Vergeef dat doenertje maar. Spannend he? Deze Kracht heeft het best met je voor. Hij draagt je, omsluit je en zal je met 100% zekerheid vrede geven. Daar hoef je niets voor te doen. Dat gaat vanZelf. Probeer het maar gewoon. Spartel gerust nog een beetje. Je hoeft het niet direct nu te geloven. Neem gerust je aardse tijd om me te leren vertrouwen zoon. Het is goed. Ontspan maar.

WB 286: De stilte van de Hemel omhult vandaag mijn hart.

Advertentie

Een gedachte over “De doener vergeven

  1. Ineke Quist

    Wat ben ik toch elke keer weer blij met je stukjes Simon. Zo herkenbaar en helder verwoord! Waar ik in de cursus soms wel drie keer iets over moet lezen, komen jouw stukjes meteen binnen. En het mooie is dat ik daardoor de cursus ook weer beter begrijp. Dank je wel!

    Like

Geef een reactie

Vul je gegevens in of klik op een icoon om in te loggen.

WordPress.com logo

Je reageert onder je WordPress.com account. Log uit /  Bijwerken )

Facebook foto

Je reageert onder je Facebook account. Log uit /  Bijwerken )

Verbinden met %s