Hé, er verschijnt iets in bewustzijn.
Een stoel, een wolk, een gedachte, een gevoel.

Hé, hiermee word ‘ik’ geboren
IK neem het waar, IK meen de gedachte te denken, ik voel het gevoel.

Toch?

Of?

Vanuit de eenheid wordt geprojecteerd.
Een stoel, wolk, gedachte, een gevoel.

Die projecties zijn nodig als we een ik willen vormen
Want een ik moet zich ergens mee verhouden
Kan een ik bestaan zonder projecties?

Ik geloof de projecties want ik wil me ik voelen.
Totdat ik het ik voelen niet meer fijn vind
Niet meer geloof.

Dan is er ruimte voor vergeving.
Geen vergeving door ‘ik’
Ik kan niet vergeven want ik is slechts een schijnbaar gevolg, geen oorzaak

Alleen de Oorzaak kan vergeven
Zie van alles opkomen in bewustzijn, maar ga niet mee
Weiger de eerste stap in geloof in illusies te zetten
Kijk direct achterom
Naar de echte Oorzaak
In stille afwachting
Op Zijn vrede die ons altijd draagt.