Gisteren schreef ik over de afstandelijkheid die kan optreden wanneer we de Cursus op verstandelijk niveau als waarheid zien en van daaruit naar de wereld kijken met een gesloten hart. Vandaag ontvangen we een zegen in de vorm van Werkboekles 263. Hierin biedt Jezus ons namelijk een vreugdevol alternatief voor een afstandelijke blik waarmee we alles af doen als een nachtmerrie waar “we” boven willen zweven.

De tweede alinea van de werkboekles zegt het zo mooi. Lees alsjeblieft met me mee:

“En laten we, zolang we nog buiten de Hemelpoort verblijven, naar al wat we zien met de heilige visie en de ogen van Christus kijken”.

Jezus weet dat we al lang in de hemel zijn maar dat we verkozen hebben om dit te vergeten. Hij spreekt ons vandaag toe op het niveau waarop we menen te zijn. Dat is het niveau van de wereld die we om ons heen zien. Wij menen dat dit een wereld is waarin veel ellende plaatsvindt. Op een ander moment in de Cursus sluit Jezus zich ook bij onze perceptie aan en spreekt hij in dit verband van “een nachtmerrie”. En wat Jezus vervolgens zegt is een prachtige sleutel. Eerst wat Jezus niet zegt. Hij zegt niet : “laten we alles bezien als een illusie en besluiten dat het nep is en er smakelijk om lachen”. Denk eens aan het beeld van Jezus zoals ons dat vanuit de Bijbel toe straalt. Loopt hij lachend langs de melaatsen omdat ze zich hun ziekten slechts inbeelden? Kijkt hij onbewogen naar de mensenmassa die hem smeken om hen te helpen met hun aardse noden en kwalen? Nee, Jezus kijkt naar hen met de heilige ogen van Christus en raakt bewogen door liefde. Vervolgens laat hij deze liefde vrijelijk door zich heen stromen door zich uit te strekken naar armen, hoeren, tollenaars en ga maar door. Hij biedt hen wonderen aan. Er is nul komma nul sprake van verstandelijke kilheid omdat hij het allemaal wel door heeft. Nee lieve broeders en zusters. Het is onhandig om zaken om te keren en een voorschot te nemen om Niveau I terwijl we menen dat Niveau II, onze droomwereld, echt is. Zolang we gevangen zitten in de droom worden we uitgenodigd met de heilige ogen van Christus te kijken.

“Laten alle verschijningsvormen ons zuiver toeschijnen, zodat we er in onschuld aan voorbij kunnen gaan..”

Dat wat we zien in de wereld schijnt ons niet zuiver toe als we het vroegtijdig af doen als een illusie waar we zo snel mogelijk af willen komen. Het is een heel subtiele, maar in mijn ogen, oh zo belangrijke kwestie. Het is een balanceren tussen afstandelijkheid en je mee laten sleuren door wat je meent te zien. Mediteer op deze woorden: “laat dat wat ik zie me zuiver toeschijnen”.. Proef je die wonderlijke en tedere openheid die noch afstand neemt noch zich laat foppen? Het is zuivere, stromende liefde, delicaat en teder.

“..om ons samen naar het huis van onze Vader te begeven, als broeders en de heilige Zonen van God.”

Weer wat er niet staat: en lach om alles wat je meent te zien zodat je weg mag zweven van alle ellende op een grote roze wolk, ver weg van alles en iedereen. De denkbeeldige anderen zijn geen fop-projecties van jezelf die je ziet creperen op tv en waar je niks mee te schaften hebt. Nee, het zijn je broeders. Zelfs in onze droomwereld raakt het wel en wee van onze naaste familieleden ons zeer terwijl we daar zelfs nog menen dat ze van ons afgescheiden zijn in de vorm. Maar in werkelijkheid kijken we naar onze broeders waarmee we zo innig verbonden zijn dat er van onderscheid geen sprake meer is maar slechts van een onbegrijpelijke eenheid in liefde. Er staat ook niet dat we opgaan in een neutrale eenheid. Nee, we gaan naar het huis van onze Vader. We zullen thuis zijn met onze broeders en onze Vader. Voel de warmte, lieve broeders en zusters. Onze Vader heeft de schepping gezegend met lieflijkheid..

Simpel gezegd: als we ons vroegtijdig de waarheid van Niveau I op een verstandelijke manier toe-eigenen en vandaaruit naar de wereld kijken dan kan dit resulteren in duale en kille afstandelijkheid. We mogen gelukkig met liefde en tederheid beginnen daar waar we menen te zijn; in onze wereld. Als we hier de tederheid van vergeving leren kennen aan de hand van Jezus dan zullen we ten diepste beseffen dat we liefde zijn (Niveau I) en niet langer geloven in de echtheid van kille afstandelijkheid die we op Niveau II zagen.

Zolang je afstandelijk kijkt, zal je geloven in afstandelijkheid. Door met liefde te kijken leer je dat je liefde bent.

WB 263: Mijn heilige visie ziet alles als zuiver.