Hoeveel moet je nog lezen, studeren en filmpjes bekijken voordat je vrij bent? Hoe lang gaat dit nog duren? Vraag je je dit wel eens af? Het antwoord zal je mogelijk verrassen. Het duurt nog zolang je denkt dat er een probleem waartegen je moet vechten dus zolang je meent dat er een afgescheiden “jij” is die van alles overkomt. Je vliegt elk schijnbaar probleem aan vanuit dit geloof in afscheiding. “Ik moet hier iets aan doen”. Dit is echter geen echte uitgangssituatie maar een statement. Je verklaart hiermee namelijk:

“Als gelukkig, liefdevolle en almachtige Zoon van God die met alles en iedereen op mysterieuze in eenheid verbonden is besluit ik nu te geloven dat ik dit niet langer ben naar dat ik afgescheiden ben van alles en iedereen. Dit werkt het beste als ik vergeet wie ik echt ben en blindelings geloof dat de wereld en jij van mij gescheiden zijn en mij kunnen aanvallen of juist kunnen pleasen. Wat ook helpt om de illusie in leven te houden is dat ik iets moet doen om weer gelukkig te worden. Eigenlijk ben ik nu al geluk maar om de schijn op te houden dat ik afgescheiden ben, bedenk ik ook het fenomeen “tijd”: ik ben nu zogenaamd niet geluk(kig) en moet iets doen om het in de toekomst te bereiken. Oh yes, ik voel hoe dit de illusie van afgescheidenheid verder versterkt!”

Maar dan Jezus in de Cursus. Hij vraagt aan ons of we dit spelletje al zat zijn. Zo ja, dan mogen we het wonder van de herinnering meemaken. In feite is dit alleen wonderlijk gezien vanuit geloof in afgescheidenheid. Wat is er wonderlijk aan het ervaren wie je altijd al geweest bent? Maar waarom lijkt het dan zo lastig voor ons? Omdat we gekozen hebben voor vergeetachtigheid juist met als reden om ons eens lekker afgescheiden in ruimte en tijd te voelen. Is dit slecht of verkeerd? Nee! Zelfs het maken van fysieke vormpjes in ruimte en tijd (bijvoorbeeld zo’n lollig heelal) is onderdeel van het spel en uiting van onze creatieve kracht als Zoon van God.

Maar geloven dat afscheiding hierdoor écht is geworden is onnodig tenzij we het spel van aanval, angst, slachtofferschap, verdedigen, schuld en dood willen spelen. Niemand die het ons verbiedt en kennelijk vonden we het als Zoon van God even grappig om even niet meer te lachen. We zitten nu echter zo fanatiek te spelen dat onze oudere broer ons  komt halen om hiermee te stoppen en om ons te herinneren dat we slapen en angstig om ons heen aan het slaan zijn omdat we een nachtmerrie ervaren. Hoe doet Jezus dat? Hoe helpt hij ons om onze fanatieke blik op het spel van zonde (=geloof in afscheiding) af te wenden, om ons te helpen ons te herinneren dat we een nachtmerrie geloven die niet echt is?

Hij verschijnt in onze droom en vertelt ons dat we geen slachtoffer kunnen zijn van wat dan ook omdat we alle denkbare ellende en problemen (inclusief de dood) aan het fantaseren zijn. Hij wijst ons erop dat we geloof hechten aan slachtofferschap omdat dit lijkt te bevestigen dat we een afgescheiden droomfiguurtje zijn dat iets kan overkomen. In de droom zegt Jezus tegen ons: “Nou, let op: ik laat me nu beschuldigen en kruisigen door een boze mensenmassa. Nee broer, je hoeft niet te huilen want ik had toch gezegd dat het niet echt is maar slechts een projectie van je denkgeest? Ach, je gelooft me niet. Nou kijk eens, ik droom de opstanding en daarbij dus even een nieuw lichaam zodat je ziet dat lichaam en dood niks meer zijn dan gedachtes die we kunnen denken en geloven. Grappig he? We geven alles slechts de betekenis die het voor ons heeft. Noem je dit water? Hopla; ik denk dat het nu wijn is. Zie je het? Jochie toch; denk je dat je ziek en melaats bent: hatsikidee, nu ben je beter. Je gebruikte de ziekte slechts om je geloof in afgescheidenheid overeind te houden”. Ik kijk in verwondering op naar m’n broer en vraag: “wat moet ik dan doen?”.

Sssst Simon, wees maar stil. Er is nooit iets gebeurd dus jij als droomfiguur hoeft niks te doen. Het is volbracht en nooit anders geweest dan dat. Aan Liefde is gegeven alle kracht in de hemel en op de droomaarde. Ssst Simon, wees maar stil. Liefde is kracht en dat ben jij. Vertrouw op deze kracht wat je ook droomt. Vertrouw, geef me je hand en voel hoe de kracht van liefde de nachtmerrie doet verdwijnen. De donkere wolken in je denkgeest lossen op en kijk, je bent de warmte, licht en liefde. Geniet van de vrede en het geluk. Welkom thuis.