Een Cursus in Wonderen is een machtig instrument voor het corrigeren van ons geloof in dualiteit. In onze uitgangssituatie geloofden we in een oordelende God buiten ons en in van ons afgescheiden andere mensen met wie we speciale haat- of liefdesrelaties onderhouden. Ik hier en God en die ander daar. ECIW corrigeert onze perceptie en wijst op een verbondenheid die ons begrip te boven gaat: eenheid. Waar wij grenzen menen te zien zijn deze er niet echt. Het was nodig onze duale perceptie te laten genezen, om onze denkgeest te laten genezen. Er is geen God buiten ons, er zijn geen anderen los van ons, geen wereld buiten ons, geen Heilige Geest los van ons. Prachtige waarheden, zonder meer. Door ons geloof in dualiteit te laten genezen ervaren we innerlijke vrede. Niet voor niets heet de organisatie die ons geliefde blauwe boek heeft uitgebracht: Foundation for Inner Peace.

Maar dan. We voelen ons niet langer meer schuldig en we houden van ons zelf. Heerlijk toch? Inderdaad, heerlijk kan ik beamen. Maar als we na correctie van onze perceptie te lang blijven hangen in het vieren van onze innerlijke vrede dan begint er een soort onrust te knagen. Wat is die nieuwe ontevredenheid? Na jarenlange correctie middels ECIW menen we het antwoord te weten: dit moet het ego zijn. Vrede komt immer van liefde en onvrede van het ego; toch? Wapnick, een leraar van ECIW, wees ons er op dat de neiging om goede werken in de droomwereld te doen van het ego kan komen. Daar heeft hij groot gelijk in en we mogen hem dankbaar zijn voor deze terechte waarschuwing.

Maar oh lieve broeders en zusters, laten we geen genoegen nemen met geobstipeerde liefde, met een eindeloze focus op zelfliefde. Laten we oppassen met die hoofdletter Z van Zelfliefde. Het is lastig voor ons om grote liefde voor ons kleine zelf te verwarren met Zelfliefde; liefde voor het ene Zelf dat ons allen bindt

A Course of Love zegt hier het volgende over:

P.22 Een volgende oorzaak van mislukking ligt aan het andere einde van het spectrum. Het gaat hierbij om een gerichtheid op het persoonlijke zelf, dat een schier oneindige belangstelling genereert. Zowel vergeving als ook het loslaten van schuld zijn noodzakelijk. Ook is het belangrijk te herkennen wat jou vreugde geeft en welke geschenken jij ontvangt. Toch zijn dit slechts stappen die jou ervoor gereed maken om definitief een nieuwe keuze te maken. Langdurige belangstelling voor het persoonlijke zelf kan net zo schadelijk zijn als de onbaatzuchtigheid van hen die de intentie hebben goede daden te verrichten. Beiden komen voort uit het afgescheiden zelf en een voortzetting hiervan leidt niet tot kennis van God, maar eerder tot een diepere verankering van het ego. <vertaling Simon>

Het laatste hoofdstuk van ECIW is het Handboek voor Leraren. Direct in het eerste hoofdstuk lezen we:

Een leraar van God is ieder die ervoor kiest er een te zijn. 2Zijn geschiktheid bestaat louter hierin: ergens, op een of andere manier, heeft hij een doelbewuste keuze gemaakt, waarbij hij zijn belangen niet los zag van die van iemand anders. 3Als hij dat eenmaal heeft gedaan, is zijn weg gebaand en zijn richting zeker. 4Een licht is de duisternis binnengegaan. 5Het kan één enkel licht zijn, maar dat volstaat. 6Hij heeft een overeenkomst met God gesloten, zelfs als hij nog niet in Hem gelooft. 7Hij is een brenger van verlossing geworden. 8Hij is een leraar van God geworden.

Liefde die ophoudt bij ons zelf is geen Zelfliefde. Hoewel alles één is besluit God vanuit die eenheid te scheppen; differentiatie met behoud van eenheid. “Dat kan niet!” roepen we; differentiatie betekent verschil maken en in eenheid zijn geen verschillen! Je hebt helemaal gelijk ego-verstand, maar je vormt niet de maatstaf van de waarheid. God schept en creëert. Zo zijn wij Kinderen van God, onderscheiden en één met Hem. En om ons Zelf als zodanig te herkennen moet die liefde Zich verder uitbreiden door ons heen. Liefde is geen stinkende zelfgenoegzame plas water maar een stroom van levend water. Binnen onze wereld, of we hier nu “droom” voorzetten of niet” wil liefde zich uitdrukken. We zijn zo bang geworden voor ego-doen dat we terugdeinzen om liefde vorm te laten aannemen in de wereld. Dus als iemand met problemen bij ons aanklopt dan zeggen we slechts dat er geen problemen bestaan en dat de perceptie gecorrigeerd moet worden. En hoewel dit 100% waar is hoeft het hier niet bij te blijven. Liefde mag werken in de wereld, de Heilige Geest mag werken in de wereld zonder dat dit een knieval voor dualiteit betekent. Pak de Bijbel en zie Jezus toch eens goede werken verrichten en ons oproepen om hetzelfde te doen. Lees de biografie van Helen Schucman en zie hoe Jezus haar vraagt om heel praktisch uiting te geven aan haar wonderbereidheid. Laat die vormen-fobie los. Liefde laat zich niet tegenhouden en schrikt niet terug van de fysieke wereld. Liefde zegt niet tegen de gewonde reiziger dat deze er een verkeerd zelfbeeld op na houdt maar de barmhartige Samaritaan helpt praktisch vanuit liefde. Leef in de wereld, laat liefde stromen en wees niet bang om liefde door jou te laten doen. Zie die die dubbele betekenis van het wonder in onderstaande werkboekles (115): genezing van perceptie en uitbreiding van liefde: mysterieuze eenheid. Wonderbaarlijk wonderen barend.

1(99) Verlossing is mijn enige functie hier.

2Mijn functie hier is de wereld alle vergissingen te vergeven die ik heb begaan. 3Want zo word ik met heel de wereld daarvan bevrijd.

2(100) Mijn rol is essentieel voor Gods verlossingsplan.

2Ik ben onmisbaar voor Gods plan ter verlossing van de wereld. 3Want Hij gaf mij Zijn plan opdat ik de wereld zou verlossen.