Met regelmaat post ik op m’n FB-tijdlijn stukjes over de aanpak van de overheid van de Corona-crisis. Met dezelfde regelmaat ontvang ik hierop reacties van ECIW-medestudenten waarmee ik via FB bevriend ben. Het valt me op dat enkelen van hen stellig geloven in kwade intenties van onze overheid, de farmaceutische industrie, machthebbers etc. Het helpt mij om in dit soort kwesties onderscheid te maken tussen de niveau I werkelijkheid (beschreven in de metafysica van ECIW) en onze niveau II droomwerkelijkheid van deze wereld.
Eerst vanuit niveau II. Op dit niveau lijkt van alles te gebeuren waarbij we bedreigd lijken te worden door een virus en door mensen die hier een slaatje uit zouden willen slaan. 10% van de Nederlandse bevolking gelooft zelfs in een soort masterplan. Hiervan bestaan verschillende versie. Een kwaadwillende partij (China, multinationals, farma etc) zou het virus ontwikkeld hebben en op ons losgelaten. De veronderstelde doelen variëren van financiële zelfverrijking tot uitroeien van de wereldbevolking. Ook de koppeling met 5G wordt gemaakt. Deze 10% “complot-denkers” zijn oprecht bezorgd en zien zichzelf als klokkenluiders en vermoeden nogal eens naïviteit en goedgelovigheid bij de grote, domme massa.
Ik ben klaarblijkelijk zo’n naïeveling. Op niveau II, waar de concepten schuld en onschuld serieus worden genomen, wil ik graag de spelregels volgen die we met elkaar hebben afgesproken. Belangrijkste spelregel is dat iemand, of dit nu een persoon of een collectief betreft, onschuldig is totdat de schuld bewezen is. De bezorgde 10% meent overal bewijs te zien plus allerlei verbanden die door de andere 90% over het hoofd worden gezien. Waar het gaat over het al dan niet echt bestaan van het virus hebben we op niveau II afgesproken de regels van de wetenschap te volgen. Op dit gebied ben ik geen totale leek, ik mag mezelf doctor in de farmacie noemen, en constateer ik dat de vele berichten die circuleren op social media niet veel houtsnijden. Waar het vermeende samenzweringen betreft lijkt het me met, wat ik beschouw als common sense, onvoorstelbaar dat er een geheim boos plan bestaat waar vervolgens talloze mensen en partijen aan mee zouden werken om bijvoorbeeld de wereldbevolking te decimeren.
Op niveau II worden ook denkfouten gemaakt. Een bekende denkfout is ‘generaliseren’. Voorbeeld hiervan is het spreken over ‘de corrupte farmaceutische industrie’. Ik heb zo’n 25 jaar binnen deze industrie gewerkt (nu overigens niet meer). Ik voel me niet geroepen om ‘de farmaceutische industrie’ te verdedigen. Hiervoor geldt hetzelfde als alle andere bedrijven: men wil er graag winst maken. Binnen farma ligt dit echter wat gevoeliger omdat het geld verdiend wordt binnen de gezondheidszorg en daar ligt het algemeen geldende principe van vraag en aanbod wat gevoelig. Als we dit met ons allen absoluut niet willen dan moeten we farma uit de commerciële sector halen, maar dat is een andere discussie. Het punt dat ik hier wil maken is dat er meer- en minder ethische managers en medewerkers zijn binnen farma. Het zijn net mensen. Juist omdat we die vermenging hebben van gezondheidszorg en commercie staat deze branche echter stijf van de controlemechanismen. En ja, we moeten alert zijn en we mogen vragen om schappelijke prijzen voor innovatieve geneesmiddelen. Maar nee, deze branche is niet intrinsiek kwaadwillend. Er werken talloze mensen die veilige middelen willen maken om mensen beter te maken. Dit geldt ook voor farmabedrijven die nu hun stinkende best doen om een werkzaam vaccin te maken. Moeten we ons dan maar allemaal kritiekloos laten vaccineren met het middel dat als eerst beschikbaar komt? Nee, natuurlijk niet. We mogen kritisch zijn op prijs en kwaliteit, ons informeren over de noodzaak van zo’n injectie en dan besluiten of we het middel al dan niet willen nemen.
Dan niveau I. Jezus leert ons dat we ons graag afgescheiden willen voelen van God, van de liefde, van de eenheid. Onze meest effectieve tool hierbij is het veroordelen van anderen. We willen bedreiging zien opdat we ons kwetsbaar, slachtoffer en aangevallen kunnen voelen. We projecteren dus gevaar en de vorm hiervan doet er niet toe. Het mag COVID-19 zijn, Rutte, Van Dissel, farma, Bill Gates of de schrijver van deze blog. Het helpt als we geen misverstanden laten bestaan over de intenties van ons ego. We zijn dol op vijanddenken.
Hoe maken we nu het onderscheid tussen deze twee niveau? Moeten we dan kritiekloos worden? Ons alles maar laten welgevallen? Of moeten we alles weglachen omdat het toch maar een droom betreft? Hier ligt niveauverwarring op de loer. Mij helpt het om angst en boosheid te zien als signaal. Ook voor mij geldt dat de vorm er niet toe doet. Zodra ik me irriteer aan Rutte, Van Dissel of aan een complot-denker heb ik vergevingswerk te doen. Ik heb er dan namelijk voor gekozen om de liefde de rug toe te keren en in de ego-vecht-modus te duiken. Daar kan niets anders uitkomen dan een verstekring van het gevoel van afscheiding. Zodra ik dit zie, druk ik op m’n interne pauzeknop en richt ik me naar ‘boven’, naar de Heilige Geest. Heer, Vader, Heilige Geest; ik wil geen afstand voelen, treed met Uw Liefde mijn geest binnen. En dan wacht ik. Ik wacht op genezing en heb gemerkt dat die altijd komt als ik werkelijk dat kleine beetje bereidwilligheid kan opbrengen om de situaties anders te zien en te kiezen voor vrede.
Is daarmee dan iedere actie op niveau II verder onnodig? Nee, zeker niet, zie bijvoorbeeld dit blog zelf. Waar ik angst meen te zien kan ik geïnspireerd worden om te praten of schrijven over virussen, farma, de overheid of wat dan ook. En ik mag leren dat broeders en zusters op niveau II dingen heel anders zien dan ik. Als ik hun uitingen als aanval zie heb ik vergevingswerk te doen. Mijn tip is dan ook slechts om de triggers te herkennen: boosheid, je aangevallen of kwetsbaar voelen. En de gouden tip, zoals altijd, is om hiermee naar de liefde te gaan. Laat deze liefde je vervolgens inspireren om te zeggen en schrijven wat je wilt. Op niveau II kunnen we ons vergissen maar op niveau I kunnen we niet anders zijn dan het totaal schuldeloze Kind van de Liefde.
Bedankt voor je inspirerende stukje. Ik heb vrienden op Facebook/cursus studenten verwijderd
omdat in niet langer geconfronteerd wilde worden met het complotdenken.
Nu ik jouw stukje lees heb ik nog wel wat te vergeven. Dus bedankt voor je schrijfsel.
Hélène
LikeLike
Dank je wel Simon. Het drukt me weer met mijn neus op de feiten dat het vergeven er regelmatig bij inschiet. Er is nog heel wat werk aan de winkel.
LikeLike