Waarom kies ik ervoor om mezelf middels oordelen te ketenen aan deze illusie? Omdat ik bang ben voor de vrijheid die ik eigenlijk ben. Zonder mijn oordelen, zonder mijn liefdes- en haat-relaties, zou ik wegzweven gelijk een ballonvaarder die de zandzakken loskoppelt. Deze ballon met Heet Gas (HG) zou me meenemen, mijn vrijheid tegemoet. Richting de grenzeloze, heldere blauwe hemel. Richting de zon.

Maar hoe kan ik die zandzakken die me naar de aarde blijven trekken dan losmaken? Hier komt ‘vergeven’ om de hoek kijken. De eerste stap hierbij is bewustwording van m’n gebondenheid. Hier is oog voor te krijgen door bijvoorbeeld op te merken wanneer ik een situaties niet oké vind. Ik wil de situatie of een persoon vermijden of ik meen dat ik iets of iemand anders nodig heb om me gelukkig te maken. Angst en onvrede zijn duidelijke signalen dat ik geïdentificeerd ben met mijn droomlichaam in de droom. Niet fout of zondig, maar wel onvrij. Kan ik me inhouden en niets wegduwen of juist vastklampen? Kan ik in mijn duistere wereld zien waar ik mee bezig ben?

Uit mijzelf kan ik niets doen. Maar toch is aan mijn diepste Zelf alle macht gegeven. Daar moet ik heen, tot Hem kan ik me wenden. WB 44 (5): ‘laat alles wat je nu gelooft achter je. In eigenlijke zin is dit de bevrijding uit de hel. Toch is het, gezien door de ogen van het ego, een verlies van identiteit en een afdaling in de hel’

Vergeef samen met Hem, laat de ballast los en zweef richting de hemel. God is het licht waarin ik zie.