Als Zoon van God spelen we een spelletje waarbij we onszelf klein willen denken en klein willen voelen. Dat klein-denken doen we door te geloven dat we afgescheiden zijn van het Geheel. Het is niet zo dat we weten dat we dit spel spelen. Om onszelf écht als begrensd te ervaren moesten we even vergeten dat we eigenlijk dat Geheel zijn. De waarheid hebben we daarom toegedekt met een sluier van onwetendheid. Het klein-voelen lukt het beste door te geloven in de echtheid van het gevoel van angst. Voel maar eens hoe je hierdoor van binnen als het ware samenknijpt. In de vorm van een angstig zelf, voelen we ons optimaal afgesnoerd en gekrompen. Ook hiervan weten we niet meer dat we ten diepste kiezen voor het ervaren van deze angst als truc om onszelf zo ineengekrompen te voelen.

Het klein-denken en klein-voelen is dus niet onze natuurlijke staat. Zonder dat we het door hebben kost het ons moeite om in afgescheidenheid te blijven geloven. Het spel zit echter ingenieus in elkaar. Eérst foppen we onszelf dat we afgescheiden zijn. Het meest geschikte instrument hiervoor is het geloof in een afgescheiden lichaam dat met zintuigen een wereld buiten zichzelf waarneemt. Als er dingen worden gezien, gehoord, geroken, gevoeld en geproefd dan zal er wel een afgescheiden zelf zijn die ziet, hoort, ruikt, voelt en proeft. We weten niet meer dat deze zogenaamde vanzelfsprekende situatie, van een lichaam in een buitenwereld, helemaal niet bestaat. Het bestaat uit maaksels in de denkgeest. Dus kijk-, geur-, reuk-, voel- en smaaksensaties zijn maaksels van de denkgeest die bedoeld zijn om een begrensd zelfgevoel op te leveren.

Hetzelfde geldt voor het klein-voelen: de angst die hiervoor nodig is komt voort uit een geloof dat we heel fout bezig zijn door ons spelletje waarbij we ons een klein zelf willen voelen. Stel je even voor dat je in een winkel loopt en stiekem iets uit de schappen in je broekzak steekt. Hoe loop je daarna verder? Minder relaxt dan daarvoor want je voelt je schuldig en bent bang dat je gestraft zult worden door de eigenaar van de winkel. De grote grap is echter dat we even vergeten zijn dat we zélf de eigenaar zijn van de winkel waarin we lopen. Er is niemand anders tegen wie we gezondigd hebben. God heeft ons gemaakt uit Zichzelf en alles wat van Hem is, is ook van ons. We kunnen denken dat we een stukje van Hem hebben gestolen door ons een klein zelf te voelen maar dit is gelukkig Godsonmogelijk.

Dan de terugweg. Want hoe goed de sluier van onwetendheid ook werkt, ergens blijft een Stemmetje binnen in ons knagen en ons eraan herinneren dát we onszelf foppen. Vanuit ons kleine zelf hebben we echter slechts een vaag benul welke kant we op moeten. Wat betreft het klein-denken hebben we de indruk dat we meer moeten weten. We geloven dat wanneer we met onze kleine hersentjes weten hoe het zit dat we dan weer oké zijn. Dus gaan we zoeken en lezen en studeren en leraren bezoeken die het ons moeten uitleggen. Of we willen de wereld met ons kleine zelf verenigen doordat we de wereld willen hébben. Dus we willen geld en lekkere ervaringen. Het bange zelf willen we veilig stellen door onze grenzen te bewaken en alles buiten ons te beoordelen en veroordelen en ons tegen bedreigingen te verdedigen door deze aan te vallen. Uiteindelijk denken dat we er zijn: we hebben geld zat, drinken wijn, vrijen wanneer we willen en plaatsen een groot hek rond onze villa dat ons samen met een alarmsysteem moet beschermen tegen gespuis.

Maar het werkt niet. Vanuit het geloof in het kleine zelf kunnen we niet herinneren Wie we echt zijn als Zoon van God. Onze kleine zelf-acties zijn slechts schijnoplossingen. Hoe kunnen we dan wel wakker worden? Dat werkt best wel makkelijk en natuurlijk. We hoeven ons slechts te laten terugvallen in wat we zijn. Dit doen we door loslaten en vertrouwen. Als we vertrouwen op het Geheel dan verdwijnt de onzekerheid vanzelf. Ons kleine verstand hoeft geen werk te verzetten. Wees stil en vertrouw erop dat het Geheel het door jou heen doet. Het Geheel heeft het overzicht over alles en biedt echte Kennis. Jij als klein zelf hoeft niks te kiezen. Het komt goed want het is al goed. Dit geeft rust. Met je angst kun je je tot de Liefde wenden. Zie deze desnoods maar even buiten je in de vorm van God, Jezus of de Heilige Geest aan wie je hulp kunt vragen. Het gaat er om dat je leert ervaren dat er van je gehouden wordt door een Liefde die al ons benul te boven gaat. Dit is ook een natuurlijk proces; je hoeft je alleen maar over te geven aan deze Liefde én bereid te zijn deze door je heen te laten stromen naar anderen. Het zit zo mooi in elkaar. Liefde is een 100% gevende dynamische en scheppende kracht en dit kun je alleen ervaren door deze Kracht door je heen te laten stromen middels vergeving van alles en iedereen om je heen.

Laat je leiden door het Geheel en laat de Liefde door je stromen en vervolgens: welkom Thuis.

WB274: Een speciale zegening komt vandaag tot ons, van Hem die onze Vader is. Schenk Hem deze dag en er zal vandaag geen angst zijn, aangezien de dag aan liefde is gegeven.