Gisteravond keken we de kerstfilm gebaseerd op de serie Oogappels. Het is de makers van de film gelukt om een feel-good movie te maken zonder dat het allemaal te zoetsappig wordt. In de film komt een fragment voor waarin de pubers vragen wat er afgelopen jaar in hun leven “top” was en wat “flop”. Na afloop stelden m’n partner en ik elkaar dezelfde vraag. Er kwamen bij mij verschillende top-ervaringen naar boven en vooral één grote flop-ervaring: de oorlog in de Oekraïne met alle nare gevolgen voor dat land en in feite voor de hele wereld. Na de Covid-pandemie haalde de wereld opgelucht adem maar die opluchting was van korte duur. Rusland startte een oorlog en de ellende die dit teweeg breng zien we dagelijks op het journaal.

Natuurlijk schieten mij allerlei citaten uit Een Cursus in Wonderen te binnen die ik kan gebruiken om mezelf moed in te spreken. Ik kan de metafysische benadering volgen en alle narigheid afdoen als een illusoire droom. ECIW leert tenslotte dat de 3D wereld die we zien de projectie is van de Zoon van God om zichzelf afgescheiden te voelen. Dit brengt sommige ECIW-leraren en studenten ertoe om hartelijk te lachen om al die onware beelden van oorlog en geweld. Maar is het weglachen van wat ons verontrust werkelijk de oplossing die Jezus ons biedt? Is dit het wonder uit Een Cursus in Wonderen? Is dit de liefde waar in zowel het Nieuwe Testament, ECIW als in Een Cursus van Liefde zo vaak naar verwezen wordt?

In mijn beleving is dit niet waartoe we opgeroepen worden. Het voelt als een kille benadering vanuit het hoofd. Begrijp me alsjeblieft goed. Ik verwerp niet de wijsheid van ECIW maar meen dat deze wijsheid van het hoofd samen dient te gaan met de liefde van het hart. De harmonie tussen hoofd en hart wordt in Een Cursus van Liefde aangeduid met “heelheid-van-hart”. In mijn beleving worden we uitgenodigd om vanuit deze heelheid-van-hart een respons te geven op wat er in onze naaste omgeving en in de wereld gebeurt. Misschien kan de wijsheid van ons hoofd ons behoeden om weg te zakken in depressies en angst, niet door afstandelijk de ellende weg te lachen, maar door te bedenken dat we ons hart mogen laten spreken vanuit liefde. Liefde voor onze broeders en zusters, voor de wereld en voor onszelf.

Eén van mijn top-ervaringen van 2022 was het gereedkomen van de Nederlandse vertaling van A Course of Love: Een Cursus van Liefde. Vandaag herlas ik uit deel III, de Dialogen, de tekst van Dag 10. Hierin roept Jezus ons op om onze gevoelens serieus te nemen en erop te responderen met liefde in plaats van met angst. Ik wil afsluiten met het citeren van de laatste paragrafen van Dag 10. En ook zonder metafysische onderbouwing geloof ik oprecht en intens dat het in deze donkere dagen onze taak, opdracht en hoop mag zijn om ons uit te strekken naar de macht en kracht van liefde. “Dit zal de wereld redden”.

10.36 Alle oplossingen voor de problemen waar de wereld en degenen die erin leven mee geconfronteerd waren, zijn tot nu toe los van elkaar en los van God nagestreefd – tot voor kort. Nu wordt naar eenheid gezocht en wordt eenheid gevonden.

10.37 Maar deze problemen, wanneer ze van gevoelens worden ontdaan, blijven nog steeds problemen. Het blijven sociale kwesties, milieukwesties en politieke kwesties. De oorzaak van al deze problemen is angst. De oorzaak en het gevolg van liefde is het enige dat deze oorzaken van angst zal vervangen door de middelen en doelen die deze samen met jou zullen transformeren. Jullie zijn middel en doel. Het ligt in jullie macht om verlossers van de wereld te zijn. Het is van binnenuit dat jullie macht de wereld zal redden.

10.38 Zoals je kunt zien, is het moeilijk voor mij, zelfs nu, zelfs in dit laatste betoog waarin ik me als de mens Jezus tot je richt om over gevoelens te spreken zonder het over het grote geheel te hebben. Ik wil je troosten en geruststellen in deze laatste boodschap. Ik wil je zeggen je te laten omarmen door liefde en alle gevoelens van liefde die je doorstromen nu hun uitdrukking te laten vinden. Ik verlang, meer dan wat ook, jouw geluk, jouw vrede en jouw aanvaarding van de macht die ertoe zal leiden dat deze dingen tot stand zullen komen. Toch ken ik je en weet wat je wilt horen. Ik weet dat je lang hebt gewacht tot je gevoelens op een meer persoonlijke manier behandeld zouden worden. Maar vergeet alsjeblieft niet dat geen van de benaderingen die gebruikt zijn om je gevoelens ‘te behandelen’ op een manier die jij zou wensen, gewerkt heeft. Dit zal werken.

10.39 Dit is het geheim van opvolging, je beloofde nalatenschap. Dit is het geschenk van liefde dat ik kwam geven en nu opnieuw aan je geef. Gezegende broeder en zuster, we voelen dezelfde liefde, dezelfde compassie, dezelfde tederheid voor elkaar en voor de wereld. Dit is eenheid. Dit zal ons redden. Dit zal de wereld redden.