Ik was altijd een ‘hondenman’. Mijn ouders hadden honden. Het zijn lekker ongecompliceerde wezens. What you see is what you get. M’n vrouw komt uit de katten hoek. Een paar jaar geleden kwam Mies bij ons wonen. We haalden haar op uit het asiel. Mijn verzoek was om een zo honds mogelijke kat te krijgen. Geen afstandelijke nurks maar een kat die contact wilde met mensen. Mies is zo’n hondse kat.

Als ik op zondagochtend als eerste de woonkamer binnenkom dan staat ze me al op te wachten achter de matglazen deur. Soms is ze buiten maar zodra ze doorheeft dat ik beneden ben, stormt ze door het kattenluik naar binnen. Er volgen wat hartverscheurende mauwen en het kopjes geven begint. Ik ga gezellig op de grond zitten. Het houdt maar niet op. M’n handen, de stoelpoot, mijn sloffen; alles wordt afgekopt. Eerst dacht ik dat ze gewoon brokjes van me wilde, net als de vorige kat van m’n vrouw; Jet. Maar nee; zelfs als ik brokjes neerzet is ze na 10 seconden weer terug.

Vanmorgen hield het niet op. Ze ging vrolijk nét buiten m’n bereik op haar rug liggen zodat ik me even moest verplaatsen om door te kunnen gaan met kroelen. Uiteindelijk ging ik op de bank zitten. Mies op de leuning, over mijn schoot heen, van links naar rechts. En dan gebeurt het. Mies lijkt gek te worden van liefde. De blik in haar ogen verandert. Ze bijt zachtjes en deelt een tikje uit. Ik ben nog niet kattenman genoeg om dit helemaal te begrijpen en schrik er wat van.

Het lijkt wel of het haar te veel wordt. Mies en ik lijken teveel één te worden en ze valt me een beetje aan. Ik projecteer wat Cursus inzichten op haar. Bang voor liefde. Bang voor eenheid. Stapje voor stapje doen we onze vergevingsoefeningen. We geven ons voorzichtig over aan de liefde. We merken dat de liefde gaat stromen als we onze oordelen achterwege laten. We komen dichter bij die ander, dichter bij God. Het voelt haast eng en dan ‘bijten we weer van ons af’. Van speciale liefdeselatie even terug naar de speciale haatrelatie. Samen op weg naar de heilige relatie. Samen groeien in liefde.