Stel je loopt op een congres over ECIW en je hebt de keuze tussen twee praatjes:

1: De betekenis van zonde in ECIW
2: Een pijnvrij en succesvol leven met ECIW

Bij welke bijeenkomst stap je binnen? Laten we er geen doekjes om winden, de meeste van ons zullen zich meer aangetrokken voelen tot dat tweede praatje. Hier is ook niks mis mee. Ik merk dat mijn blogs over aansprekende alledaagse zaken beter gelezen worden dan de meer metafysisch getinte stukjes. Het is ook precies waar we moeten beginnen, daar waar we ons menen te bevinden. Midden in een niet altijd even leuke wereld en in een lichaam met allerlei klachten.

Momenteel lees ik “A Course of Love” die een zienswijze presenteert nauw verwant aan ECIW. Het fijne van dit boek vind ik dat het geen enkele stap in ons leerproces diskwalificeert als fout of minderwaardig. Zelfs als we niks hebben met zaken als spiritualiteit en ECIW laten onze alledaagse drijfveren zien dat we wel degelijk bezig zijn met de grote waarheid: er is alleen maar Liefde. We zoeken deze liefde echter aanvankelijk slechts in engere zin. In de vorm van gezondheid, succes, geld en een plezierige relatie met onze naasten. Een prima startpunt.

Zoals gezegd proberen we in eerste instantie ECIW te gebruiken om juist op deze alledaagse gebieden méér te krijgen van wat we willen hebben. Een betere gezondheid, een spirituele carrière waarmee we hopelijk toch inkomsten kunnen genereren en een groep mensen om ons heen die ons op handen draagt. Als we hier een tijdje mee bezig zijn kunnen we opmerken dat tijdens het vervullen van onze successtory we toch last blijven houden van angst. Bijvoorbeeld de angst om dat wat we verworven hebben toch weer kwijt te raken. Reden is dat we ons nog steeds identificeren met het lichamelijke. Anders gezegd; we geloven nog steeds in dualiteit, in afscheiding, in de dood. Wellicht zijn we toe aan praatje nummer één.

Via de meer abstracte insteek van praatje één kunnen we echter ook indirect gefixeerd blijven op de illusoire wereld inclusief ons lichaam. Dit vergt wat toelichting. We kunnen de neiging krijgen om ons neus een beetje op te halen voor die schijnwereld. Wij zijn toch immers niet dat lichaam? Laten we het maar gewoon negeren, het is niet belangrijk ook al gaat de hele droomwereld naar de knoppen. We kunnen hierbij gek genoeg bang zijn om te ontdekken dat vanuit een juiste gerichtheid op de denkgeest wel degelijk wonderlijke meevallers kunnen optreden binnen deze droomwereld. Dat is niet zo gek als je bedenkt dat wat we buiten ons menen te zien niet meer is dan het gevolg van wat we vanuit de denkgeest (oorzaak) projecteren. We kunnen terugschrikken voor de werkelijke scheppende macht van de denkgeest. Deze kan ook onze droomwereld letterlijk op z’n kop zetten en veranderen van een enge droom naar een gelukkige droom. Uit angst voor dit inzicht, voor de blije droom, kunnen we er onbewust voor kiezen om genoegen te nemen met pijn en armoede, de nare droom.

Zie je die twee uitersten? Aan de ene kant fixatie op uiterlijk succes omdat je toch denkt dat het hierom gaat (identificatie met het lichaam). Aan de andere kant fixatie op het abstracte en onthechtheid omdat je stiekem ook bang bent voor de echtheid van veranderingen in de droom. Pittige kost, ik weet het. Graag geef ik het nu over aan de Cursus.

Les 306.

 De gave van Christus is al wat ik zoek vandaag.

 Wat anders dan de visie van Christus zou ik vandaag willen aanwenden, wanneer die mij een dag kan bieden waarop ik een wereld zie die zo op de Hemel lijkt dat een aloude herinnering bij mij terugkeert? Vandaag kan ik de wereld die ik heb gemaakt vergeten. Vandaag kan ik aan alle angst voorbijgaan en liefde, heiligheid en vrede hervinden. Vandaag word ik verlost en opnieuw geboren in een wereld van genade en zorgzaamheid, van liefdevolle goedheid en de vrede van God.

En zo, onze Vader, keren we terug tot U, terwijl we ons herinneren dat we nooit zijn weggegaan, en ons herinneren welke Uw heilige gaven zijn aan ons. Dankbaar en erkentelijk komen we, met lege handen, met open hart en open denkgeest, en vragen slechts om wat U geeft. Wij kunnen niets aanbieden wat toereikend is voor Uw Zoon. Maar in Uw Liefde is de gave van Christus de zijne.