Les 190; houd je vast:

“Pijn is een verkeerd perspectief. Wanneer ze in enige vorm ervaren wordt is dat een bewijs van zelfbedrog. Ze is in het geheel geen feit. Ze neemt geen vorm aan die niet zal verdwijnen als die juist wordt bezien.”

 Lekkere binnenkomer! Jezus parachuteert ons in deze les direct in het hart van de metafysica van de Cursus. Hoe reageren we op deze openingszinnen? Misschien wel met boosheid. Dit mag je toch niet zomaar zeggen? Hoe wreed is dit wanneer je het uitspreekt tegen iemand die ligt te kronkelen van de pijn? Het is ook niet de bedoeling dat wij, terwijl we eventjes nergens last van hebben, deze woorden uitspreken tegen iemand die hevige pijn ervaart en al helemaal niet tegen iemand die geen cursusstudent is. Deze waarheid is onderdeel van onze leerweg. Wij mogen ermee aan de gang, ons erover verwonderen en desnoods ons er boos over maken.

Een uitspraak zoals deze tilt ons boven ons droomniveau uit. Binnen de droom ervaren we pijn. We hebben het idee dat de narigheid in de droom ons gevangen houdt maar ook hier maakt de Cursus korte metten mee:

“Pijn is slechts een getuige van de vergissingen die de Zoon maakt in wat hij denkt dat hij is.”

 Die Zoon, dat zijn wij. Dus wij vergissen ons als we menen dat er ellende is die ons overkomt. Merk op hoe dit verschilt van ons diep verankerde geloof in slachtofferschap. Kijk naar binnen en zie dat je het idee hebt dat je wel verlichting wilt maar dat het nog niet lukt. En wat is verlichting anders dan afkomen van een vorm van pijn? Lichamelijke, psychische of emotionele pijn, het doet er niet toe. Jezus zegt hierover:

“Het zijn alleen jouw gedachten die je pijn bezorgen. Niets buiten je denkgeest kan jou op enigerlei wijze schaden of verwonden. Er is geen oorzaak buiten jezelf die op je neer kan komen en bedruktheid kan brengen. Niemand anders dan jij beïnvloedt jou. Er is niets ter wereld dat de macht heeft jou ziek, bedroefd, zwak of fragiel te maken.”

 Dit is zo enorm confronterend voor ons ego. Het is een bron van grote verontwaardiging. Is dit dan ons eigen schuld? Nee, schuld niet, onbewuste keuze wel. Pijn heeft een functie voor het ego. Jezus zegt dat pijn een valse getuige is. Waarvan getuigt deze pijn dan zo valselijk? Pijn vertelt ons dat ons iets overkomt wat we niet willen. Jezus leert ons echter in de Cursus dat we stiekem wél de boodschap van deze valse getuige willen geloven. De verborgen boodschap is namelijk: doordat je pijn ervaart word je bevestigd in het geloof een afgescheiden, kwetsbaar zelf te zijn. Onderzoek dit aspect voor jezelf. Wat zegt die hoofdpijn je? Is het niet dat je een lichaam bent met een hoofd en dat dit lichaam pijnlijk kan lijden? Wat blijft er over van hoofdpijn als je lichaam niet echt is? Vervolgens trekt Jezus alle registers open en spaart hij ons niet:

“Pijn is het losgeld dat jij graag betaald hebt om niet vrij te zijn.”

 Wij kiezen graag (!) voor pijn om onvrijheid (afgescheidenheid) te ervaren. Hoe bizar is dit? Het ego is nu helemaal in het nauw gedreven. Merk je weerstand op, je vragen, je aanklacht tegen deze woorden en daarmee tegen God.

Maar dan straalt Jezus’ liefde ons met onweerstaanbare kracht tegemoet uit de werkboekles. Hij roept ons op om te stoppen met de waanzin met krachtige en beeldende woorden:

“Leg het wrede zwaard des oordeels neer dat je tegen je eigen keel houdt, en stop de vernietigende aanslagen waarmee jij je heiligheid probeert te verbergen.”

Hij brengt onze geheime agenda aan het licht: het verbergen van onze heiligheid, onze heelheid, eenheid, onbegrensdheid, onkwetsbaarheid. Niets werkelijks kan bedreigd worden; wij kunnen niet bedreigd worden. Niets onwerkelijks bestaat: ons kwetsbare sterfelijke lichaam bestaat niet. Het feest kan beginnen:

“Dit is de dag waarop het jou gegeven is de les te begrijpen die heel de kracht van de verlossing bevat. Het is deze: pijn is illusie, vreugde werkelijkheid. Pijn is niets dan slaap, vreugde is ontwaken. Pijn is bedrog, alleen vreugde is waarheid.”

 Gesel jezelf niet als je pijn ervaart. Je bent niet schuldig en zelfs niet stom of traag van begrip. Weet je wat je bent? Je bent een geliefd kind van de Vader, mijn broeder, mijn zuster. Geloof je pijn desnoods voor 99% maar nooit voor 100%. En til met je laatste kracht die 1% omhoog, naar Hem vanuit je wanhoop. “Heer ik twijfel zo, ik vecht zo en slechts dit kleine procentje hoop kan ik nu opbrengen en U aanbieden. Neem het aan uit mijn bevende handen en vermenigvuldig het. Maak van het ene visje een maaltijd voor velen, vermenigvuldig dit brood, verander water in wijn, laat uit dit mosterdzaadje van minuscule hoop een machtige boom van liefde groeien.” Wat kan ik nog zeggen? Alleen dit:

Laat onze dankbaarheid jegens onze Leraar ons hart vervullen, nu we vrij zijn onze vreugde te kiezen in plaats van pijn, onze heiligheid in plaats van zonde, de vrede van God in plaats van strijd, en het licht van de Hemel in plaats van de duisternis van de wereld.