Ken Wapnick meent van niet. Robert Perry meent van wel. Beiden zijn ervan overtuigd zich op De Cursus in Wonderen te baseren. Het is een grappige ‘discussie’ die gewoonlijk nergens toe leidt maar die ook wij, als toeschouwers van de discussie, serieus nemen. Ik heb helemaal geen zin om met argumenten voor de één of voor de ander de kwestie nog verwarrender te maken. Dus slechts een kort commentaar.

Als we nadenken over de vraag of God iets afweet van deze wereld dan neemt ons ego-verstand direct één onbewuste stap: het vormt zich een heel rommelig beeld van ‘God’ en vervolgens gaan we piekeren of dit conceptuele Godsbeeld iets van de ons bekende wereld zou kunnen afweten. De hoofdrolspeler in deze vraag (God) is echter in ons hoofd niet meer dan een allegaartje aan opvattingen.

En waartoe zouden we ons met deze vraag bezighouden? Is dit behulpzaam? Tot mijn stomme verbazing wordt zo’n uitspraak als “God weet niets van deze wereld” door de lezers begroet met “geweldig” of “helemaal waar” of “fantastisch” enzovoorts. We weten niet eens wie of wat we bedoelen als we het over God hebben maar zijn oh zo blij en enthousiast dat hij niets van ons afweet…

Wat zijn we toch een grappige en lieve kinderen van een vader die misschien wel maar misschien ook niet van ons afweet!